“หนูจ๋าสิไปไส” โดย ระพีพรรณ พัฒนาเวช นิทานภาพที่ชักชวนให้เยาวชนทำกิจกรรมสร้างความสุขโดยการสัมผัสธรรมชาติรอบตัว เพื่อเป็นการเสริมสร้างทักษะและพลังในการเรียนรู้ โดยได้บอกเล่าเรื่องราวความผูกพันระหว่างเด็กกับผู้คนแวดล้อมและวิถีชีวิตที่อยู่ร่วมกันกับธรรมชาติ

นิทานภาพสีสันสดใสที่จะช่วยสร้างสรรค์ความคิดและขยายพื้นที่จินตนาการของเด็กๆ ที่อยู่ในช่วงปฐมวัยให้กว้างไกล ด้วยตัวอักษรและรูปทรงสามเหลี่ยมมหาสนุก  นอกจากจะได้รับความเพลิดเพลินจากภาพนิทานที่มีสีสันสดสวยแล้ว ยังเป็นการปลูกฝังทักษะการรักการอ่านและการคิดอย่างลึกซึ้งให้แก่เด็กๆ ในส่วนท้ายเล่มของนิทานก็ยังมีกิจกรรมสนุกๆ ส่งท้าย เพื่อต่อยอดจินตนาการให้แก่เด็กๆ ได้ลองฝึกทักษะการคิดและจินตนาการอย่างสร้างสรรค์

หนังสือคือของขวัญที่งดงามที่สุดที่จะมอบให้แก่ลูกที่อยู่ในวัยกำลังเติบโตและเรียนรู้ ลูกรักกับหนังสือเล่มแรก โดย ระพีพรรณ พัฒนาเวช คู่มือสร้างเสริมพัฒนาการของลูกน้อยด้วยหนังสือ พ่อแม่สามารถเริ่มสร้างการเรียนรู้และฝึกให้เขามีสมาธิได้ด้วยการอ่านหนังสือให้เขาฟัง เพราะเด็กจะจดจ่อกับภาพและน้ำเสียงตลอดเวลาที่เราพูดคุย ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะเป็นก้าวแรกที่จะนำพาเขาเข้าสู่หนทางแห่งการเรียนรู้ทางด้านภาษา ด้านการอ่านและการเขียน รวมไปถึงพัฒนาการทางด้านอื่นๆ ในขั้นต่อไป อีกทั้งการอ่านหนังสือกับลูกยังเป็นช่วงเวลาแห่งความอบอุ่นที่จะได้ใช้เวลาร่วมกับลูกอย่างมีความสุข

จากทอล์ค “วิชาชีวิตบทสุดท้าย” The Last Life Lesson เรื่อง ‘เตรียมจัดกระเป๋าออกเดินทางครั้งสุดท้าย’พีระพัฒน์ เหรียญประยูร Head of Wealth Planning กลุ่มงานไพรเวตแบงกิ้ง ธนาคารกสิกรไทย ผู้เชี่ยวชาญการวางแผนการเงิน -- เราเองอยากจะมีความเป็นอยู่อย่างไรเมื่อเข้าสู่ระยะท้ายของชีวิต ? การเตรียมการทางการเงินเพียงพอหรือไม่ ?  มีวิธีคำนวณอย่างไร ? เราอยากจะให้ญาติรอบตัวเข้ามาช่วยทำตามความต้องการนั้นอย่างไร ? จัดการเอกสารทางกฏหมายและวางแผนการเงินในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่  เพื่อเตรียมตัวในการออกเดินทางครั้งสุดท้าย    

จากทอล์ค “วิชาชีวิตบทสุดท้าย” The Last Life Lesson เรื่อง ‘ความสุขสุดท้ายคือได้กลับบ้าน’ โดย รศ.พญ.ยุวเรศมคฐ์ สิทธิชาญบัญชา หัวหน้าภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน  คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี --  เมื่อผู้ป่วยระยะท้ายต้องมาที่ห้องฉุกเฉิน  การให้การดูแลรักษาผู้ป่วยต้องคำนึงถึงสิ่งใดบ้าง ?  ห้องฉุกเฉินสามารถตอบโจทย์ผู้ที่ต้องการรักษาแบบประคับประคอง (Palliative Care) ได้จริงหรือไม่ ?     

จากทอล์ค “วิชาชีวิตบทสุดท้าย” The Last Life Lesson เรื่อง ‘ความเจ็บปวดและความทรมานครั้งสุดท้าย’ โดย นอ.นพ. พรศักดิ์ ผลเจริญสมบูรณ์เรียนรู้วิธีการจัดการความเจ็บปวดอย่างถูกวิธี ลดความเจ็บปวดด้วยวิธีการต่างๆ ทั้งการให้มอร์ฟีน การหยุดยา อดน้ำอดอาหาร ที่ช่วยในการบรรเทาความปวดที่เกิดขึ้น    

จากทอล์ค “วิชาชีวิตบทสุดท้าย” The Last Life Lesson โดย ภาริอร วัชรศิริ นักเขียนเจ้าของผลงาน How I love My Mother, How I Live My Life และ How Lucky I am'พาย' หญิงสาวที่เปลี่ยนฐานะกลายเป็นคนดูแลผู้ป่วยตั้งแต่ยังวัยรุ่น เนื่องจากแม่ของเธอได้กลายเป็นผู้ป่วยติดเตียงกระทันหัน เธอผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาได้อย่างไร? และมีวิธีรับมือกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นอย่างไรบ้าง? เปิดใจและสัมผัสความรู้สึกในการดูแลผู้ป่วย จนถึงช่วงเวลาที่จากไป  

จากทอล์ค “วิชาชีวิตบทสุดท้าย” The Last Life Lesson โดย ดุจดาว วัฒนปกรณ์เปิดมุมมองใหม่ในการสื่อสาร ฝึกปฏิบัติวิธีการดูแลผู้ป่วยด้วยการสื่อสารผ่านการสัมผัสและเคลื่อนไหวเพื่อเข้าถึงจิตใจผู้ป่วยอย่างแท้จริง  เพราะอาจเป็น ‘บทสนทนาที่ไม่มีคำพูด แต่สามารถสื่อสารอย่างอันลึกซึ้งถึงหัวใจ’   

ทอล์ค “วิชาชีวิตบทสุดท้าย” The Last Life Lesson โดย ผศ.นพ. สุขเจริญ ตั้งวงษ์ไชยการทำงานของสมองเมื่ออยู่ในระยะสุดท้าย อธิบายภาวะภาพหลอนที่เกิดขึ้นว่าเกิดจากสาเหตุใด ? และบ่งบอกอะไรในทางการแพทย์ ? การดูแลผู้ป่วยในภาวะสมองกำลังล้มเหลวต้องทำอย่างไร ? เพื่อจัดการกับภาพหลอนนั้น    

สารจากองค์ปาฐก โดย คุณหญิงจำนงศรี หาญเจนลักษณ์ ผู้ก่อตั้งชีวามิตร วิสาหกิจเพื่อสังคม -- ให้แนวคิดเกี่ยวกับการตายว่า เป็นเพียงปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่เคียงคู่ไปกับชีวิต ความน่ากลัวของความตายขึ้นอยู่กับมุมมองของเรา และเมื่อคุณได้ค้นพบกับความจริง  คุณจะรู้ว่า “ความตายไม่ใช่ศัตรู”     

คนเราคอยนับวันที่จะโต นับวันที่จะเรียนจบ นับวันที่จะแต่งงาน นับวันและเวลารอเหตุการณ์สำคัญของชีวิต แต่สำหรับเหตุการณ์สำคัญที่สุด คือช่วงเวลาสุดท้ายที่จะลาจากโลกใบนี้ เราได้เตรียมตัวรับสิ่งที่กำลังจะเกิดอย่างไรบ้าง ทั้งร่างกาย และทั้งจิตใจ ให้เป็นช่วงเวลาสุดท้ายที่มีคุณภาพ และมีความหมาย   "ถ้าเราเจอความทุกข์ เจอความตายกับคนที่เรารัก สิ่งแรกที่ควรทำคือ 'กอด' ให้กำลังใจกับคนๆนั้น ผมเชื่อว่าถ้าอาการกายรักษาไม่ได้ แต่ถ้าใจมาเมื่อไหร่ มันมีสิทธิจะช่วยเรื่องกายได้" หนุ่มเมืองจันท์

เผชิญหน้ากับการลาจากอย่างเข้าใจ ดูแลทั้งความรู้สึกผู้จากไปและผู้ดูแล ให้เราทุกคนพร้อมรับมือกับช่วงเวลายากลำบากอย่างไม่ยากเย็นจนเกินไป   “คนป่วยที่มีความสุข คือคนที่มีครอบครัวแข็งแรง ทุกคนเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน แบ่งหน้าที่กันทำ มีจุดศูนย์รวมเดียวกันคือผู้ป่วย” พ่อตุลย์ เพจ แม่นุ่น