"ม่อน" เด็กชายผู้ไม่ชอบการอาบน้ำ จนถูกคุณแม่ทำโทษขังไว้ในห้องน้ำ ตอนนั้นเองได้เกิดเหตุการณ์มหัศจรรย์ ห้องน้ำได้กลายเป็นดินแดนมหัศจรรย์ พาม่อนไปผจญภัยในป่าแห่งจินตนาการ ที่นั่นเองมีเพื่อนพ้องมาชักชวนให้ม่อนสนุกกับการอาบน้ำเองจนตัวหอมกรุ่น

เรื่องเริ่มขึ้นที่หอนาฬิกากลางป่า นาฬิกาผู้ทำหน้าที่บอกเวลาให้กับเหล่าสัตว์น้อยใหญ่ เกิดรู้สึกเหนื่อยเพราะทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด จึงหนีไปพักร้อนไปเที่ยวในป่าจนค่ำมืด เมื่อนาฬิกาไม่ตีบอกเวลา ป่าจึงหลับไหล นาฬิกาจึงต้องรีบกลับมาทำหน้าที่ดังเดิม

นิทานสอนใจเด็ก ๆ เรื่องการรับประทานอาหารและออกกำลังกาย เรื่องราวของ"นีโน่" หมีน้อยจอมขี้เกียจ ชอบนอนกินน้ำผึ้งแสนหวานที่ใต้ต้นไม้ เมื่อน้ำผึ้งหมด นีโน่ออกเดินทางจะไปหาน้ำผึ้งใหม่กิน พบเพื่อนๆ ทักทายให้ออกกำลังกาย และกินผักผลไม้บ้าง ฟันจะได้ไม่ผุ และไม่เป็นโรคอ้วน แต่นี่โน่ไม่ฟัง สุดท้ายเมื่อเจอกับดักนายพรานนีโน่ไม่สามารถหลุดพ้นได้ เพราะไม่มีแรงดิ้นและกัดเชือกได้ เพราะฟันผุและอ้วนเกินไป จนต้องรอให้เพื่อนๆ มาช่วยเหลือตนในที่สุด  

ณ เมืองรูเซีย มีเจ้าชายน้อยผู้ซึ่งเป็นที่รัก และได้รับการตามใจจากพระราชาและพระราชินีอยู่เสมอ มาวันหนึ่งเจ้าชายน้อยไม่ยอมเรียนหนังสือ หนีไปเที่ยวเล่นในป่าจนค่ำมืด กลับมาก็ล้มตัวนอนทันทีไม่ยอมอาบน้ำ พอวันรุ่งขึ้นตื่นมาจึงอาการคันไปทั้งตัวเพราะขี้กลาก พระราชินีจึงตั้งชื่อให้ใหม่ ว่าเจ้าชายคันคะเยอ

ณ หมู่บ้านแมวเหมียว ที่มีความอุดมสมบูรณ์ ในน้ำมีปลามากมายให้แมวสามารถหากินเป็นอาหาร แต่ก็เกิดปัญหาขึ้น เมื่อเหล่าแมวเหมียวกินอาหารเลอะเทอะ ก้างปลาตกเกลื่อนกลาดทั่วหมู่บ้าน จนที่สุดแมวจอมเฮี๊ยบต้องออกโรงมาช่วยดูแลแก้ไขให้แมวทุกตัว ร่วมด้วยช่วยกันรักษาความสะอาดในหมู่บ้านของตัวเอง

นิทานเล่าเรื่องเมื่อกบน้อยไม่สบายเป็นหวัด มีอาการเจ็บคอ ไม่มีแรงในการตวัดลิ้นกินแมลง จึงร้องขอให้เหล่าแมลงบินเข้ามาในปากของตัวเอง แม่แมลงใจดี จึงมาสอนกบน้อยว่า เมื่อเป็นกบก็ต้องหาอาหารกินเอง ไม่ใช่ให้แมลงมาบินเข้าปาก ไม่สมเกียรติกับที่เกิดมาเป็นกบ

หนังสือรวบรวมและเรียบเรียง บทกวีและถ้อยคำอันงดงาม สื่อสารบรรยายความหมายและความรู้สึกจาก 'ความรัก' ที่มาจากลำนำการขับขานกวี โดย กลุ่มเสกสื่อเสกฝันเพื่อวันพรุ่ง คณะนิเทศศาตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เนื่องในเทศกาลบอกรักด้วยหนังสือ : วาเลนไทน์ 2555 ของกรุงเทพฯ : มหานครแห่งการอ่าน - เมืองหนังสือโลก เนื้อหาแบ่งเป็น 2 ส่วนคือบทกวี และลำนำร้อยแก้ว ที่สื่อสารถึงความรักด้วยถ้อยคำภาษาที่งดงาม

หอยทากสามพี่น้องอดไปเล่นนอกบ้านเพราะฝนตก แม่จึงสั่งให้พี่ ๆ ดูแลหอยทากจิ๋ว เมื่อพี่ ๆ อ่านนิทานจนหลับปุ๋ย  หอยทากจิ๋วจึงหนีออกจากบ้านไปเที่ยวเล่นตามลำพังในขณะที่ฝนตกหนัก สุดท้ายก็ถูกฝนพัดพาให้หลงทาง โชคดีที่แม่และพี่ ๆ หอยทากออกตามหาและช่วยไว้ได้ทันการณ์

เมื่อ “ลูกอ๊อด” สมาชิกใหม่ของบึงบัวที่เกิดจากแม่กบ มีความใฝ่ฝันอยากกระโดดดึ๋งๆ แบบแม่กบ งานนี้เพื่อน ๆ อย่าง เต่าทอง แมลงปอ และตั๊กแตน เลยมาให้กำลังใจกันเต็มที่ ในที่สุดลูกอ๊อดก็เติบโตขึ้นและกระโดดดึ๋ง ๆ ได้อย่างแม่กบจนเพื่อน ๆ ตามไม่ทัน

รายการทุ่งซ่าวาไรตี้ Ep.17 นำเสนอนิทานทุ่งซ่า ตอน งูเขียวเกียจคร้าน เป็นนิทานจากภาคอีสาน จ.มหาสารคราม เล่าถึงแม่งูเขียวที่ฟูมฟักเลี้ยงดูลูกๆ ให้ออกจากไข่และออกไปหากินเอง จนเหลือเพียงไข่ฟองสุดท้ายที่แตกออกมาเป็นงูเขียวน้อยจอมขี้เกียจ ไม่ยอมไปหากินเอง  ได้แต่กินแล้วก็นอนในรังของตนเอง จนท้ายที่สุดก็กัดกินตนเองจนหายไป ต่อด้วยนิทานทุ่งซ่า ตอน ควายป่ากับคนตัดฟืน เป็นนิทานจาก จ. พัทลุง ภาคใต้ เล่าถึงคนตัดฟืน ที่สามารถต่อสู้กับควายป่าจอมอันธพาลได้สำเร็จ และสุดท้ายก็ได้ควายป่ามาเป็นสมาชิกในการแบกฟืนกลับบ้านอีกหนึ่งตัว ปิดท้ายด้วยกิจกรรมเล่นอย่างสร้างสรรค์ ด้วยการทำการ์ดป๊อบอัพอนุรักษ์ควายป่า

รายการทุ่งซ่าวาไรตี้ Ep.16 พบกับนิทานทุ่งซ่า ตอน เกือบจะทิ้งพ่อ เป็นนิทานจากภาคกลาง จ.พระนครศรีอยุธยา เล่าถึงลูกชายคนหนึ่ง ที่มีฐานะยากจน มีภรรยาและลูก 3 คนที่ต้องเลี้ยงดู และยังต้องดูแลป้อนข้าวป้อนน้ำให้กับพ่อของตนเองที่ชราและตาบอด จึงวางแผนจะนำพ่อของตนเองไปทิ้งเพราะไม่อยากรับภาระ แต่แล้วก็คิดได้และสำนึกผิดว่าเมื่อถึงตนเองชราบ้าง ลูกๆ ที่พบตัวอย่างไม่ดีของพ่อที่ทำกับปู่ ก็จะต้องทิ้งพ่อคือตนเองด้วยเช่นกัน ต่อด้วยนิทานทุ่งซ่า ตอน เศรษฐี ลูกชายและม้า เป็นนิทานจากภาคใต้ จ.พัทลุง เล่าถึงครอบครัวเศรษฐี ที่มีชีวิตสุขสบายตามประสาพ่อแม่ลูก  มาวันหนึ่งภรรยาล้มป่วย  จึงเสียเงินเสียทองรักษาไปจำนวนมาก ทรัพย์สมบัติเริ่มร่อยหรอจนเหลือม้าเพียงตัวเดียว จึงตัดสินใจนำม้าไปขายในเมือง ระหว่างที่เดินทางไปนั้น ชาวบ้านต่างซุบซิบนินทาการจูงม้า ของเศรษฐีและลูกมาตลอดทาง ปิดท้ายด้วยกิจกรรมฝึกความคิดสร้างสรรค์ให้เด็ก ๆ ด้วยการทำเรือจากกาบมะพร้าวและวัสดุธรรมชาติ

รายการทุ่งซ่าวาไรตี้ Ep.15 พบกับนิทานทุ่งซ่า ตอน ยาวิเศษ จาก จ.อุบลราชธานี เล่าถึงอาการประหลาดของเจ้าเมืองนครแห่งหนึ่งที่เป็นโรคเบื่ออาหาร ใครทำอะไรมาให้ก็ไม่ยอมกิน จนวันหนึ่ง ”บักเซี่ยงเมี่ยง” รู้ข่าว จึงบอกว่าจะพาเจ้าเมืองไปหายาวิเศษ เพื่อรักษาอาการประหลาดนี้ แต่ต้องเข้าไปหาในป่าลึกด้วยตนเอง และห้ามกินอะไรเลยจนกว่าจะได้ยา เจ้าเมืองรับปากทำตาม แต่ยังไม่ทันเจอยาวิเศษใด ๆ เลย เจ้าเมืองก็หายจากอาการประหลาดนี้แล้ว เพราะว่าได้ออกแรงจึงทำให้กินอาหารอร่อย ต่อด้วยนิทานทุ่งซ่า ตอน ทำคุณไม่ขึ้น จากภาคเหนือ จ.เชียงราย เล่าถึง “ลุงหนาน” ผู้ทำคุณไม่ขึ้น ไปช่วยชีวิตกวางจากการถูกงูเหลือมกิน ก็ถูกกวางก็ต่อว่าว่าจับตนเพราะหวังเอาเขากวางไปขาย พอไปช่วยผู้หญิงที่ถูกปูหนีบ ก็ถูกตบหน้าและว่าว่าหลอกลวง สุดท้ายลุงหนานท้อไม่อยากทำความดีต่อไป เทวดาเห็นจึงยืนมือมาช่วยเหลือและเป็นกำลังใจให้ลุงหนาน ปิดท้ายด้วยการชวนเด็ก ๆ ไปสนุกกับการละเล่นพื้นบ้าน 'อีตัก' ได้เรียนรู้เมล็ดพืชทั้งถั่วแดง ตะบูน น้อยหน่า ฯลฯ