ดุริยางค์ความคิด ชุด 150 ปี เมธีปราชญ์ รพินทรนาถ ฐากูร โดยโครงการสื่อสันติภาพ ร่วมกับภาควิชาวาทวิทยาและสื่อสารการแสดง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นำเสนอรพินทร์รจนาในรูปแบบสื่อเสียงผสานความงามของตัวอักษรเข้ากับเสียงดนตรีในรูปแบบสื่อเสียง ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ตอนที่ 7 "หากเราปลดปล่อยหมู่บ้านได้แม้เพียงแห่งเดียว จากพันธนาการของความสิ้นหวังและอวิชชา ต้นแบบของอินเดียทั้งประเทศจะเกิดขึ้น ขอให้หมู่บ้านบางแห่งฟื้นฟูมาเช่นนี้ และข้าพเจ้าจะกล่าวว่านี้คืออินเดียของข้าพเจ้า" โดย รพินทรนาถ ฐากูร  1861-1941

ดุริยางค์ความคิด ชุด 150 ปี เมธีปราชญ์ รพินทรนาถ ฐากูร โดยโครงการสื่อสันติภาพ ร่วมกับภาควิชาวาทวิทยาและสื่อสารการแสดง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นำเสนอรพินทร์รจนาในรูปแบบสื่อเสียงผสานความงามของตัวอักษรเข้ากับเสียงดนตรีในรูปแบบสื่อเสียง ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ตอนที่ 6 "อะไรก็ตามที่ควรรู้ คือความรู้ และความรู้ทั้งชายและหญิง มิใช่เพื่อประโยชน์ใช้แสวงหาในทางปฏิบัติ แต่เพื่อความรอบรู้นั่นเอง ความปรารถนาที่จะเรียนรู้เป็นกฎธรรมชาติของมนุษย์ ความรู้มี 2 ประเภท ประเภทที่หนึ่ง คือความรู้บริสุทธิ์ อีกประเภทหนึ่ง คือความรู้ที่ใช้สอย ในสาขาของความรู้บริสุทธิ์ไม่มีแตกต่างทั้งชายและหญิง ความแตกต่างอยู่ในขอบเขตของความรู้เพื่อใช้สอย ผู้หญิงควรมีความรู้บริสุทธิ์เพื่อให้เป็นผู้ใหญ่ และมีความรู้ใช้สอยเพื่อให้เป็นผู้หญิงที่แท้จริง" จากเรื่องการศึกษาของผู้หญิง โดย รพินทรนาถ ฐากูร  1915

ดุริยางค์ความคิด ชุด 150 ปี เมธีปราชญ์ รพินทรนาถ ฐากูร โดยโครงการสื่อสันติภาพ ร่วมกับภาควิชาวาทวิทยาและสื่อสารการแสดง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นำเสนอรพินทร์รจนาในรูปแบบสื่อเสียงผสานความงามของตัวอักษรเข้ากับเสียงดนตรีในรูปแบบสื่อเสียง ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ตอนที่ 5 "ข้าพเจ้าเติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่ใฝ่ฝันจะขยายจิตวิญญาณของมนุษย์ ในบ้านของเรา เราแสวงหาเสรีภาพในอำนาจที่จะใช้ภาษาของเรา เสรีภาพที่จะจินตนาการในวรรณกรรมของเรา เสรีภาพของจิตวิญาณในความเชื่อทางศาสนา และเสรีภาพของความคิดในสภาพแวดล้อมทางสังคม โอกาสเช่นนั้นทำให้ข้าพเจ้าเชื่อมั่นในอำนาจการศึกษา ซึ่งเป็นหนึ่งเดียวกับชีวิต และเป็นสิ่งเดียวที่จะให้เสรีภาพที่แท้จริงแก่เรา เสรีภาพสูงสุดของมนุษย์ นั่นคือ เสรีภาพของการยึดถือหลักธรรมร่วมกันในโลกมนุษย์" จากเรื่อง อุดมคติของการศึกษา โดย รพินทรนาถ ฐากูร  1929

ดุริยางค์ความคิด ชุด 150 ปี เมธีปราชญ์ รพินทรนาถ ฐากูร โดยโครงการสื่อสันติภาพ ร่วมกับภาควิชาวาทวิทยาและสื่อสารการแสดง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นำเสนอรพินทร์รจนาในรูปแบบสื่อเสียงผสานความงามของตัวอักษรเข้ากับเสียงดนตรีในรูปแบบสื่อเสียง ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ตอนที่ 4 "ขอให้สิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นอุปสรรคกลายเป็นหนทาง และขอให้เรารวมกันเข้า...มิใช่ทำเช่นนั้น ทั้งๆ ที่เรามีความแตกต่างกัน แต่ทำโดยอาศัยความแตกต่างนั้น ขอให้มนุษย์ทุกเชื้อชาติรักษาลักษณะเฉพาะของตน และยังมารวมกัน..มิใช่ในความเหมือนกันที่ตายแล้ว แต่ในความเป็นเอกภาพที่มีชีวิต" จากวาทะ โดย รพินทรนาถ ฐากูร 1924  

ดุริยางค์ความคิด ชุด 150 ปี เมธีปราชญ์ รพินทรนาถ ฐากูร โดยโครงการสื่อสันติภาพ ร่วมกับภาควิชาวาทวิทยาและสื่อสารการแสดง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นำเสนอรพินทร์รจนาในรูปแบบสื่อเสียงผสานความงามของตัวอักษรเข้ากับเสียงดนตรีในรูปแบบสื่อเสียง ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ตอนที่ 3 "พรมแดนทางภูมิศาสตร์หมดความสำคัญลงไปในโลกสมัยใหม่ ประชาชนในโลกใกล้ชิดกันมากขึ้น เราต้องตะหนักในสิ่งนี้ และเข้าใจว่าความใกล้ชิดต้องมีพื้นฐานมาจากความรัก โลกตะวันออกและตะวันตกต้องร่วมมือกันแสวงหาความจริง" จากเรื่อง ชาตินิยม โดย รพินทรนาถ ฐากูร 1917  

ดุริยางค์ความคิด ชุด 150 ปี เมธีปราชญ์ รพินทรนาถ ฐากูร โดยโครงการสื่อสันติภาพ ร่วมกับภาควิชาวาทวิทยาและสื่อสารการแสดง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นำเสนอรพินทร์รจนาในรูปแบบสื่อเสียงผสานความงามของตัวอักษรเข้ากับเสียงดนตรีในรูปแบบสื่อเสียง ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ตอนที่ 2 "ข้าพเจ้ากลายเป็นคนมองโลกในแง่ดีในแบบฉบับของตนเอง...ถ้าเข้าประตูหนึ่งแล้วทำอะไรไม่ได้ ข้าพเจ้าจะเข้าอีกประตูหนึ่ง หรือไม่ก็สร้างประตูเอง สิ่งที่เยี่ยมยอดจะมาเองไม่ว่าปัจจุบันจะมืดมนเพียงใด" โดย รพินทรนาถ ฐากูร 1861-1941

ดุริยางค์ความคิด ชุด 150 ปี เมธีปราชญ์ รพินทรนาถ ฐากูร โดยโครงการสื่อสันติภาพ ร่วมกับภาควิชาวาทวิทยาและสื่อสารการแสดง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นำเสนอรพินทร์รจนาในรูปแบบสื่อเสียงผสานความงามของตัวอักษรเข้ากับเสียงดนตรีในรูปแบบสื่อเสียง ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ตอนที่ 1 นำเสนอรจนา "ข้าพเจ้าหลับและฝันว่าชีวิตคือความเบิกบาน...ข้าพเจ้าตื่นและฝันว่าชีวิตคือการรับใช้...ข้าพเจ้าลงมือทำและพบว่าการรับใช้คือความเบิกบาน" โดย รพินทรนาถ ฐากูร 1861-1941

นิทานสะท้อนความมีน้ำใจนักกีฬาของนักวิ่งคนเก่งจาก 3 โรงเรียน 3 สหาย "ปุยฝ้าย" จากโรงเรียนแสนสุข "ปูเป้" จากโรงเรียนหรรษา และ "ปักเป้า" จากโรงเรียนสุขสันต์ ระหว่างที่ปุยฝ้ายกำลังวิ่งนำ ก็เกิดเหตุไม่คาดคิดเมื่อปูเป้ที่วิ่งตามมาเป็นอันดับสองเกิดหกล้มจนขาพลิก ปุยฝ้ายเลยหยุดช่วยพยุงปูเป้ ทำให้ปักเป้าได้เหรียญทองไป สุดท้ายเด็ก ๆ ทุกคนได้เรียนรู้ว่า แพ้ชนะไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือความดีและมีน้ำใจ

นกแร้ง อีกา และนกแก้ว เป็นเพื่อนกัน แต่ระหว่างนกแร้งและนกแก้ว มีความไม่ชอบใจกันอยู่ วันหนึ่งนกแร้งบินจะไปกินลูกไก่ จึงถูกเจ้าของฟาร์มไก่ยิงด้วยลูกปืนดินเหนียวเข้าที่ก้น นกแร้งเจ็บปวดมาก กาจึงไปเรียกนกแก้วมาช่วยเหลือ เมื่อนกแก้วได้ช่วยให้นกแร้งหายจากการบาดเจ็บที่ก้น ตั้งแต่นั้นมานกทั้งสามจึงรักใคร่กลมเกลียวกันอย่างสนิทใจ

บนท้องฟ้าที่สดใส มีดวงอาทิตย์ขี้น้อยใจอยู่คนหนึ่ง มักจะเก็บเรื่องราวต่าง ๆ มาคิดมาก ทำให้ทุกข์ใจเสมอ เหล่าเพื่อนๆ ทั้งก้อนเมฆ นกน้อย และพระจันทร์ จึงมาให้กำลังใจและให้ข้อคิดแก่ดวงอาทิตย์ว่าอย่างคิดในแง่ลบ ให้ทำตนเองให้มีความสุข เพราะแท้จริงแล้วดวงอาทิตย์มีความสำคัญกับทุกคนบนโลกใบนี้

เมื่อเด็กชายเต้และน้องสาวเนเน่ ได้พบเพื่อนใหม่เป็นมนุษย์ต่างดาว ทั้งสองช่วยเหลือเพื่อนใหม่ซ่อมยานอวกาศ เพื่อให้เดินทางกลับดาวของตนอย่างปลอดภัย และแล้ววันหนึ่งเมื่อพ่อแม่ของสองพี่น้องหายไปจากบ้าน เต้และเนเน่จึงร้องขอความช่วยเหลือจากมนุษย์ต่างดาว เพื่อนต่างดาวไม่รอช้ารีบกลับมาตอบแทนช่วยตามพ่อแม่กลับมาหาเต้และเนเน่ได้อย่างปลอดภัย

กอริลล่าแสนฉลาดออกอุบาย แสร้งทำเป็นให้เข้าใจว่าสองพี่น้องจระเข้เป็นก้อนหิน แต่แท้จริงกอริลล่ารู้อยู่แล้วว่า คือจระเข้ที่คิดจะจับตนเองเองกินเป็นอาหาร ตรงข้ามกับจระเข้สองพี่น้องช่างโง่เขลา จึงพลาดท่าให้กอริลล่าสามารถข้ามบึงน้ำไปได้อย่างปลอดภัย