การดูแลจิตใจให้เหมือนดูแลสวนหลังบ้าน หรือ Mental Garden เป็นสิ่งที่เราต้องปฏิบัติให้เป็นกิจวัตรในชีวิตประจำวัน ไม่ใช่การแยกระหว่างการปฏิบัติติธรรมกับการใช้ชีวิต  การที่เราสามารถกำจัดวัชพืช-อกุศลในใจจากความโกธร หลง ความคิดฟุ้งซ่านต่าง ๆ  ก็มิได้รับประกันว่าโจรหรือกิเลส อกุศลต่าง ๆ จะไม่เข้ามากระทบใจเรา เราจำเป็นต้องมีสติ เจริญภาวนา และทำสมาธิเสมอ เพื่อให้ทุกสภาวะของจิตเป็นกลางตลอดเวลา

การดูแลใจให้เหมือนดูแลสวนหลังบ้าน แนวคิดนี้ เพื่อเป็นการชำระล้างใจให้เบา สบาย คลายความวิตกกังวล  เหตุที่เปรียบกับสวนหลังบ้าน เพราะการปฏิบัติธรรม หรือการเจริญภาวนา เพื่อปรับใจให้คลายทุกข์และเป็นสุข  ไม่จำเป็นต้องจัดสวนหน้าบ้านไว้โออวดใคร  การหมั่นกำจัดวัชพืชในสวนหลังบ้าน เสมือนการนำเอา “อกุศล” ออกจากใจ โดยยึดหลัก ของใหม่ไม่เอาเข้า - ของเก่าให้นำออก  และหมั่นดูแลดอกไม้เล็กที่เป็นกุศลให้เติบโตในใจของเราเอง

หลังวิกฤติการณ์การแพร่ระบาดโควิด 19 โรคอุบัติใหม่ ทุกคนได้ปรับเปลี่ยนชีวิตสู่รูปแบบการใช้ชีวิตวิถีใหม่  หรือ New Normal  กันมากมาย แล้วเมื่อพูดถึง New Normal ของใจ  ทุกคนรู้ไหมว่าคืออะไร ?  การดูแลใจในรูปแบบของ New Normal คือการติด “เซนเซอร์ที่ใจ” ทำให้ใจมีการใคร่ครวญ ตอบสนองด้วยสติและปัญญา ไม่ทำอะไรรวดเร็วตามอารมณ์ ตามอัตโนมัติวูบไปวาปมา  New Normal ของใจต้องตระหนักรู้-ยอมรับ-กลับสู่ความจริง

เชื่อว่าในช่วงชีวิตของคนเราต้องมีการเผชิญกับสิ่งที่กังวลและหวาดกลัว  การต่อสู้ หรือวิ่งหนีความกลัวเหล่านั้นใช่ทางออกที่แท้จริงหรือไม่ ?  รศ. นพ. ชัชวาล ศิลปะกิจ ผู้อำนวยการศูนย์จิตตปัญญาศึกษา ได้ให้ข้อคิดกับทุกคนที่ต้องเผชิญกับวิกฤตต่าง ๆ ของชีวิต คือ “การยอมรับความจริงอย่างไท่มีเงื่อนไข คือการปล่อนวางอย่างแท้จริง เพื่อเรียกสติว่าเราจะลุกขึ้นสู้ใหม่อย่างไร เหมือนเราอยู่ในทะเล หากมีคลื่นมา ก็แค่ประคองตัวไปกับคลื่นนั้นให้ผ่านไปได้ เราไม่ได้มีหน้าที่ทำให้คลื่นสงบ  

ช่วงวิกฤตโควิด -19 ระยะแรก มาตรการควบคุมโรคทําให้กิจกรรมต่าง ๆ ไม่สามารถดําเนินไปได้อย่าง ปกติ ต้องรักษาระยะห่างทางสังคม ทํางานจากบ้าน ใส่หน้ากากอนามัย กิจการ ห้างร้านต้องปิดลงชั่วคราว โครงการหรือกิจกรรมอบรม สัมมนาต่าง ๆ ถูกยกเลิก หรือเลื่อนไปอย่างไม่มีกําหนด ทั้งหมดนี้ส่งผลกระทบ ต่อชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ศูนย์จิตตปัญญาศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล ร่วมกับสํานักงานกองทุนสนับสนุนสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) ได้จัดกิจกรรมผ่านสื่อสังคมออนไลน์ เพื่อให้ความรู้เกี่ยวกับการดําเนินชีวิตในช่วงวิกฤตที่ผ่านมา โดยมี เภสัชกรหญิง ชรรินชร เสถียร ผู้ช่วยอาจารย์ประจําศูนย์จิตตปัญญาศึกษา เป็นผู้ริเริ่มและบริหารจัดการ เนื้อหาหลัก ๆ แบ่งเป็นสองช่วง ๆ ละ 4 ตอน ช่วงแรกเกี่ยวกับการเผชิญภาวะวิกฤต และช่วงที่สองเกี่ยวกับ ชีวิตวิถีใหม่ ในรูปแบบการบรรยายร่วมกับการตอบคําถาม และแลกเปลี่ยนประสบการณ์ 

นางฟ้าน้อยกับแม่มดจิ๋วเพื่อนรักนอกจอ วันหนึ่ง..แม่มดจิ๋วพลาดตกจากไม้กวาดระหว่างที่ขี่ไม้กวาดบินมาหานางฟ้าน้อย แต่พอนางฟ้าน้อยเห็นเพื่อนตกไม้กวาดนอกจากจะไม่ช่วยแล้ว ยังกลับเห็นเป็นเรื่องตลกขบขัน นำรูปแม่มดจิ๋วหัวโนไปแชร์ลงในโลกโซเชียล… นางฟ้าน้อยกับแม่มดจิ๋ว หนังสือนิทานภาพสีสันสดใสและมีเนื้อหาที่สนุกน่าสนใจเหมาะสำหรับเด็กปฐมวัย ตัวนิทานแฝงไว้ด้วยข้อคิดเรื่องการบริหารเวลาการใช้สื่อดิจิทัล การรังแกกันในโลกออนไลน์และการรู้เท่าทันสื่อในโลกปัจจุบัน จึงเหมาะที่จะเป็นสะพานเชื่อมผู้ใหญ่และเด็กในการเรียนรู้เรื่องการใช้สื่ออย่างสร้างสรรค์ไปด้วยกัน เรื่องราวของเพื่อนคู่หูนางฟ้าน้อยกับแม่มดจิ๋ว เมื่อนางฟ้าน้อยได้เข้าร่วมกลุ่มโซเชียลมีเดียและเริ่มแชร์ภาพของแม่มดจิ๋ว ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เปลี่ยนไป นางฟ้าน้อยจะแก้ปัญหานี้อย่างไร และแม่มดจิ๋วจะให้อภัยนางฟ้าน้อยหรือไม่ ติดตามได้จากวีดีโอนิทานเรื่องเลย..

เชื่อว่าหลายคนคงเคยมีอาการเห่อ “ของใหม่” จนบางครั้งทำให้หลงลืมและมองข้ามคุณค่าที่มีอยู่ใน ”ของเก่า” ไป ในยุคดิจิทัล ยุคที่เราดำเนินชีวิตอยู่ในสังคมก้มหน้า หลายต่อหลายครั้งการที่เราก้มหน้าสัมผัสกับหน้าจอมือถือ เราได้หลงลืมคนรอบข้างและมองไม่เห็นโลกแห่งความจริงภายนอกหน้าจอมือถือของเรา นิทานภาพ “ของใหม่กับเพื่อนเก่า” มีเนื้อหาสะท้อนชวนให้คิดกับวิถีชีวิตในยุคดิจิทัล ซึ่งเหมาะกับทั้งเด็กและผู้ใหญ่ที่จะพากันไปท่องโลกดิจิทัลและเรียนรู้การสร้างสมดุลในการใช้สื่ออย่างสร้างสรรค์ด้วยกัน

“ความมหัศจรรย์มีอยู่ทุกที่ภายนอกจอมือถือและกำลังรอให้เราออกไปค้นพบ” หนูอลิซ เด็กน้อยที่ชอบเก็บตัวอยู่ในโลกออนไลน์ โลกที่เธอเชื่อว่าเป็นแดนมหัศจรรย์ของเธอ แต่แล้ววันหนึ่งหนูน้อยอลิซได้พลาดตกลงไปในโพรงลึกใต้ดินและได้พบกับโลกมหัศจรรย์อีกใบ โลกที่ไร้ซึ่งมือถือและทำให้หนูน้อยอลิซค้นพบว่ายังมีโลกอีกใบหนึ่ง ที่มีความมหัศจรรย์มากกว่าโลกออนไลน์ของเธอ อลิซในวันมหัศจรรย์ นิทานที่มีเนื้อหาสะท้อนสังคมยุคดิจิทัล ที่สามารถ “ประยุกต์” ใช้ได้กับทุกวัย เพื่อสร้างสมดุลและให้เกิดความ “เข้าใจ” และ “เท่าทัน” ในการใช้สื่อในชีวิตประจำวันอย่างสร้างสรรค์    

สมัยนี้ใครๆ ก็มีมือถือ แล้วส่วนใหญ่ก็เล่นมือถือกันทั้งวัน เม่นน้อยก็เช่นกันเล่นจนลืมเวลา ลืมทุกอย่างรอบตัว ไม่ยอมออกกำลังกาย ไม่ยอมออกไปทำกิจกรรมอื่นๆ พอเม่นน้อยมารู้สึกตัวอีกทีก็หลุดหลงเข้าไปอยู่ในโลกที่ทุกคนเฉยเมยต่อกันเพราะถูกมนต์สะกดจากมือถือเสียแล้ว เม่นน้อยหลงทาง นิทานภาพที่มีเนื้อหาสะท้อนโลกยุคดิจิทัลและให้ข้อคิดในการบริหารเวลาการใช้สื่อในชีวิตประจำวันอย่างสร้างสรรค์ ซึ่งเหมาะสำหรับเด็กตั้งแต่ปฐมวัยขึ้นไปที่ผู้ใหญ่สามารถนำมาใช้เป็นสะพานเชื่อมความรู้และทักษะความฉลาดทางดิจิทัลให้กับเด็กๆ ได้   เรื่องราวของเจ้าเม่นน้อยตัวกลม ที่หลงเข้าไปในโลกของโทรศัพท์มือถือ จนลืมเวลา ... แล้วเขาจะออกมาจากโลกในโทรศัพท์มือถือได้อย่างไรกัน? ติดตามได้จากวีดีโอนิทานนี้เลย  

ทำไมเพื่อนๆ ของนกกะปูด ถึงได้ตาแดงตาคล้ำกันไปหมด? นกกะปูดสงสัย อ๋อ! เป็นเพราะเล่นมือถือกันทั้งวันอย่างไรล่ะ! นกกะปูดตาแดง นิทานภาพสะท้อนสถานการณ์การใช้สื่อในยุคปัจจุบันที่ให้ทั้งข้อคิดในเรื่องการรู้เท่าทันสื่อและการบริหารเวลาการใช้สื่อในชีวิตประจำวันอย่างสร้างสรรค์ ตัวสื่อนิทานมีสีสันที่สวยงามและมีเนื้อเรื่องที่เข้าถึงง่ายเหมาะสำหรับเด็กตั้งแต่ปฐมวัยขึ้นไป ที่พ่อแม่ คุณครู และผู้ดูแลเด็กเองสามารถหยิบสื่อนิทานเรื่องนี้มาสร้างกิจกรรมร่วมกันกับเด็กๆ ได้ นอกจากจะเป็นการปูพื้นฐานและเสริมทักษะความฉลาดทางดิจิทัลให้แก่เด็กๆ แล้ว ยังเป็นการได้ใช้เวลาดีๆ ที่มีคุณภาพร่วมกัน นิทานคำกลอนบอกเล่าเรื่องราวความขี้สงสัยของเจ้านกกะปูดตาแดง เมื่อเพื่อน ๆ ชาวนกต่างก็ก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์กันจนตากลายเป็นสีแดง แล้วเจ้านกกะปูดจะช่วยเหล่าเพื่อนพ้องได้ไหมละนี่... มาหาคำตอบในวีดีโอนิทานนี้เลย  

n/a

“ความมหัศจรรย์มีอยู่ทุกที่ภายนอกจอมือถือและกำลังรอให้เราออกไปค้นพบ” หนูอลิซ เด็กน้อยที่ชอบเก็บตัวอยู่ในโลกออนไลน์ โลกที่เธอเชื่อว่าเป็นแดนมหัศจรรย์ของเธอ แต่แล้ววันหนึ่งหนูน้อยอลิซได้พลาดตกลงไปในโพรงลึกใต้ดินและได้พบกับโลกมหัศจรรย์อีกใบ โลกที่ไร้ซึ่งมือถือและทำให้หนูน้อยอลิซค้นพบว่ายังมีโลกอีกใบหนึ่ง ที่มีความมหัศจรรย์มากกว่าโลกออนไลน์ของเธอ อลิซในวันมหัศจรรย์ นิทานที่มีเนื้อหาสะท้อนสังคมยุคดิจิทัล ที่สามารถ “ประยุกต์” ใช้ได้กับทุกวัย เพื่อสร้างสมดุลและให้เกิดความ “เข้าใจ” และ “เท่าทัน” ในการใช้สื่อในชีวิตประจำวันอย่างสร้างสรรค์