นิทาน “ความปลอดภัยทางน้ำ”  เล่าถึงวิธีการเอาตัวรอดเมื่อเกิดภัยทางน้ำ โดยเด็กทุกคนจำเป็นต้องฝึกฝนทักษะการว่ายน้ำให้แข็งแรง รู้ถึงวิธีการลอยตัวในน้ำเพื่อรอความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่  รวมทั้งเมื่อพบเพื่อนจมน้ำ ไม่ควรกระโดดลงน้ำไปช่วยเอง  ควร” ตะโกน- ขอความช่วยเหลือ , โยน – วัสดุหรือสิ่งของที่ลอยน้ำได้ให้คนจมน้ำเกาะลอยตัว, ยื่น – ยื่นวัสดุที่ยาวลงน้ำให้จับเพื่อดึงคนจมน้ำเข้าหาฝั่งอย่างปลอดภัย นอกจากนี้ยังนำเสนอการดูแลตนเองและทรัพย์สินเมื่อเกิกดเหตุน้ำท่วมหรืออุทกภัยอีกด้วย

นิทาน “อานีสเป็นหัด” เล่าเรื่องสถานการณ์การแพร่ระบาดของ โรคหัด ที่มักพบในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก โรงเรียน และชุมชนที่มีคนอยู่หน่าแน่น  โรคหัดเกิดจากเชื้อไวรัส แพร่ระบาดได้ง่ายด้วยการไอ จาม หรือการพูดคุยกันในระยะใกล้ชิด อาการของโรคหัดเริ่มต้นคล้ายไข้หวัด มีไข้มีน้ำมูก ไอแห้ง ๆ และเริ่มมีผื่นนูนแดง การป้องกันโรคหัดที่ได้ผล  คือการเด็กไปรับวัคซีน 2 ครั้ง เมื่ออายุ 9 เดือน และ 2 ปีครึ่ง ตามสถานบริการสาธารณสุขของรัฐทุกแห่งทั่วประเทศ  

นิทานหนังสืออยากมีเพื่อน นิทานเปรียบเทียบบอกเล่าเรื่องราวหนังสือเล่มน้อยที่ถูกลืม และทิ้งไว้ที่ชายหาด จนกลายเป็นหนังสือที่ชำรุดและฉีกขาด จนกระทั่งวันหนึ่งมีเด็กน้อยมาเก็บไปซ่อมแซม และเริ่มเป็นเพื่อนกันและกัน ถักทอดมิตรภาพผ่านตัวหนังสือตัวแล้วตัวเล่าจนเป็นนักอ่านตัวยง

ปิดไฟหน่อยนะ เป็นหนังสือนิทานเพื่อเด็กปฐมวัย แนะนำเรื่องการปิดไฟเพื่อเตรียมตัวเข้านอน สอดแทรกความรักและห่วงใยที่พ่อแม่จะอยู่ดูแลลูกน้อยแม้ยามค่ำคืนที่มืดมิด เพื่อสร้างเสริมความั่งคงทางอารมณ์ให้กับเด็ก ๆ

นิทานของหาย เป็นหนังสือภาพที่ไม่ตัวหนังสือ เพื่อเปิดโอกาสให้เด็กได้เรียนรู้ทำความเข้าใจกับเรื่องราวที่เห็นจากภาพ เพื่อเกิดการลำดับการเล่าเรื่องราว โดยการแลกเปลี่ยนพูดคุยกับพ่อแม่ ผู้ปกครอง และคุณครู ก่อนการอ่าน ระหว่างการอ่าน และหลังการอ่าน เพื่อเพิ่มคลังคำศัพท์ให้เด็ก ๆ จากการเล่าเรื่องราวจากภาพในนิทานจนสามารถอ่านหนังสือได้ด้วยตนเอง

นิทานผจญภัยในป่าฮาลาบาลา เรื่องราวของสองพี่น้องต๋องและแตง ที่ร่วมกันผจญภัยในป่าเพื่อตามหาพ่อแม่และทางออกในการกลับบ้าน เป็นชุดนิทานเพื่อใช้เสริมสร้างทักษะพื้นฐานการแยกแยะเสียง และทักษะการบอกสีด้วยความเร็ว นับเป็นหนังสือนิทานที่เหมาะกับพ่อแม่ ผู้ปกครอง  และครูอาจารย์เพื่อปลูกฝังทักษะรักการอ่านให้เด็ก ๆ

“หนูจี๊ด ติดจอ” นิทานภาพ โดย ตุ๊บป่อง ที่ชักชวนให้เยาวชนหันมาดูแลดวงตาและสร้างวินัยในการจัดเวลาการใช้งานสื่อให้เหมาะสม เพราะดวงตาเป็นอวัยวะที่สำคัญต่อการเรียนรู้และในการใช้ชีวิตประจำวันของเด็กๆ ถ้าหากใช้ดวงตาเพ่งมองจอโทรทัศน์ จอโทรศัพท์มือถือ หรือ หน้าจอคอมพิวเตอร์นานเกินไป จะก่อให้เกิดผลเสียต่อดวงตาก่อนวัยอันควรได้

“หนูจ๋าสิไปไส” โดย ระพีพรรณ พัฒนาเวช นิทานภาพที่ชักชวนให้เยาวชนทำกิจกรรมสร้างความสุขโดยการสัมผัสธรรมชาติรอบตัว เพื่อเป็นการเสริมสร้างทักษะและพลังในการเรียนรู้ โดยได้บอกเล่าเรื่องราวความผูกพันระหว่างเด็กกับผู้คนแวดล้อมและวิถีชีวิตที่อยู่ร่วมกันกับธรรมชาติ

นิทานภาพสีสันสดใสที่จะช่วยสร้างสรรค์ความคิดและขยายพื้นที่จินตนาการของเด็กๆ ที่อยู่ในช่วงปฐมวัยให้กว้างไกล ด้วยตัวอักษรและรูปทรงสามเหลี่ยมมหาสนุก  นอกจากจะได้รับความเพลิดเพลินจากภาพนิทานที่มีสีสันสดสวยแล้ว ยังเป็นการปลูกฝังทักษะการรักการอ่านและการคิดอย่างลึกซึ้งให้แก่เด็กๆ ในส่วนท้ายเล่มของนิทานก็ยังมีกิจกรรมสนุกๆ ส่งท้าย เพื่อต่อยอดจินตนาการให้แก่เด็กๆ ได้ลองฝึกทักษะการคิดและจินตนาการอย่างสร้างสรรค์

อาการฟันผุในฟันน้ำนมของเด็ก เป็นปัญหาที่สร้างความทุกข์ทรมานให้กับเด็ก ๆ มาก การสอนการแปรงฟันเพื่อดูแลอนามัยในช่องปาก ส่งผลให้เด็กมีฟันที่สะอาดและแข็งแรง  นิทานภาพ ฟ ฟัน แข็งแรง  ได้เล่าเรื่องหน้าที่ของฟัน และการดูแลฟันอย่างถูกต้องที่เด็ก ๆ สามารถทำเองได้ไม่ยากเลย

นิทานภาพ โอ้โฮ...ฮิปโปตัวใหญ่ เป็นการเล่าเรื่องเพื่อชวนเด็ก ๆ จินตนาการตามว่า ทำไม ? ฮิปโปจึงตัวใหญ่ ฮิปโปเขากินอะไรนะจึงอุดมสมบูรณ์ และแข็งแรง  เพื่อสอนเรื่องหลักโภชนาการที่ดีให้เด็ก ๆ  ว่าในการกินข้าวหนึ่งมื้อ ต้องมีข้าวและเนื้อหนึ่งส่วน และผักสองส่วน กินแล้วจึงสุขภาพแข็งแรงแบบฮิปโป ท้ายเล่มยังมีกิจกรรมสนุกสนานที่เชื่อมโยงกับเนื้อหาในนิทานเล่มนี้อีกด้วย

นิทานภาพ ขอมงกุฎได้ไหม เป็นเรื่องราวการเดินทางของไข่ ที่ตามหาพ่อแม่ที่แท้จริงของตนเอง  นิทานสะท้อนแนวคิดการพัฒนาทักษะชีวิตด้าน EF (Executive  Function) ซึ่งเป็นบันไดสำคัญในการก้าวไปสู่การควบคุมความคิด อารมณ์ และการกระทำเพื่อไปถึงเป้าหมายอย่างมีประสิทธิภาพ โดยเด็ก ๆ จะได้จากการเรียนรู้จากนิทานเล่มโปรดนี้