นิทาน  2 ภาษา ไทย-ญี่ปุ่น เรื่อง อีเล้งโค้งอยู่บ้านต้านโควิด ที่มาพร้อมความสนุกและอารมณ์ขันที่สอดแทรกความรู้ให้กับน้อง ๆ เยาวชนและทุกคนในครอบครัวให้หันมาทำความรู้จักกับโรคร้ายโควิด-19 และวิธีการดูแลตัวเองให้ปลอดภัยจากโรคโควิด-19 อีกทั้งยังเป็นการปลูกฝังนิสัยรักการอ่านให้แก่ น้อง ๆ เยาวชน นอกจากจะได้รับความสนุกสนานและความรู้ไปกับการอ่านนิทานแล้ว ยังเป็นการสร้างความคุ้นเคยให้แก่เยาวชนในการปฏิบัติตัวให้ปลอดภัยจากโรคร้ายโควิด-19 อีกด้วย สามารถดาวน์โหลดสื่อเพื่ออ่านได้ที่ : https://www.happyreading.in.th/bookreview/detail.php?id=531  

นิทานอีเล้งเค้งโค้ง โดยครูชีวัน วิสาสะ สร้างสรรค์ขึ้นในวาระพิเศษช่วงของการ 'อยู่บ้าน หยุดเชื้อ เพื่อชาติ' เนื้อหาเป็นการอธิบายให้เด็กๆ ได้เข้าใจสถานการณ์และการปฏิบัติตัวช่วงการระบาดของโรคโควิด-19 นอกจากนั้น ยังเปิดโอกาสให้เด็กๆ ได้ใช้เวลาว่างที่ต้องกักตัวอยู่แต่ในบ้าน ได้เพลิดเพลินกับการระบายสี แต่งแต้มสีสันให้กับนิทานเรื่องนี้ได้ตามจินตนาการอีกด้วย สามารถดาวน์โหลดสื่อเพื่ออ่านได้ที่ : https://www.happyreading.in.th/bookreview/detail.php?id=530

หนังสือนิทาน ชุดสร้างเสริมสุขภาพป้องกัน COVID-19 ที่เป็นทั้งคู่มือสอนการล้างมือและการสวมหน้ากากอนามัยอย่างถูกวิธีให้แก่เยาวชน เพื่อรณรงค์ให้เยาวชนหันมาใส่ใจรักษาความสะอาดและเห็นความสำคัญของการล้างมือ อีกทั้งเป็นการสร้างเสริมพฤติกรรมและวัฒนธรรมการอ่านให้เข้าถึงเด็ก เยาวชนและครอบครัว โดยเฉพาะกลุ่มที่ขาดโอกาสในการเข้าถึงหนังสือไปในตัว

“การนอน” กิจกรรมพื้นฐานที่สำคัญมากสำหรับการดูแลเด็กเล็ก การนอนหลับอย่างมีความสุขและมีคุณภาพ ช่วยกระตุ้นพัฒนาการของเด็ก ทำให้หลั่งฮอร์โมนเมลาโทนิน และฮอร์โมนการเจริญเติบโต ช่วยเรื่องการสร้างเซลล์ประสาท ทำให้พัฒนาการของสมองและการเรียนรู้มีประสิทธิภาพ

“กอด” สิ่งมหัศจรรย์ ที่สร้างความั่นคงทางอารมณ์ระหว่างกัน ช่วยเยียวยาความเจ็บปวด วิตกกังวล  สานสัมพันธ์แห่งความรัก  และเติมเต็มกำลังใจซึ่งกันระหว่าง  อ้อมกอดที่อบอุ่นของพ่อแม่กับลูก พี่กับน้อง ครูกับลูกศิษย์ และเพื่อนกับเพื่อน ทำให้โลกใบนี้ช่างน่าอยู่และสวยงาม

นิทาน “ความปลอดภัยทางน้ำ”  เล่าถึงวิธีการเอาตัวรอดเมื่อเกิดภัยทางน้ำ โดยเด็กทุกคนจำเป็นต้องฝึกฝนทักษะการว่ายน้ำให้แข็งแรง รู้ถึงวิธีการลอยตัวในน้ำเพื่อรอความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่  รวมทั้งเมื่อพบเพื่อนจมน้ำ ไม่ควรกระโดดลงน้ำไปช่วยเอง  ควร” ตะโกน- ขอความช่วยเหลือ , โยน – วัสดุหรือสิ่งของที่ลอยน้ำได้ให้คนจมน้ำเกาะลอยตัว, ยื่น – ยื่นวัสดุที่ยาวลงน้ำให้จับเพื่อดึงคนจมน้ำเข้าหาฝั่งอย่างปลอดภัย นอกจากนี้ยังนำเสนอการดูแลตนเองและทรัพย์สินเมื่อเกิกดเหตุน้ำท่วมหรืออุทกภัยอีกด้วย

นิทาน “อานีสเป็นหัด” เล่าเรื่องสถานการณ์การแพร่ระบาดของ โรคหัด ที่มักพบในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก โรงเรียน และชุมชนที่มีคนอยู่หน่าแน่น  โรคหัดเกิดจากเชื้อไวรัส แพร่ระบาดได้ง่ายด้วยการไอ จาม หรือการพูดคุยกันในระยะใกล้ชิด อาการของโรคหัดเริ่มต้นคล้ายไข้หวัด มีไข้มีน้ำมูก ไอแห้ง ๆ และเริ่มมีผื่นนูนแดง การป้องกันโรคหัดที่ได้ผล  คือการเด็กไปรับวัคซีน 2 ครั้ง เมื่ออายุ 9 เดือน และ 2 ปีครึ่ง ตามสถานบริการสาธารณสุขของรัฐทุกแห่งทั่วประเทศ  

นิทานหนังสืออยากมีเพื่อน นิทานเปรียบเทียบบอกเล่าเรื่องราวหนังสือเล่มน้อยที่ถูกลืม และทิ้งไว้ที่ชายหาด จนกลายเป็นหนังสือที่ชำรุดและฉีกขาด จนกระทั่งวันหนึ่งมีเด็กน้อยมาเก็บไปซ่อมแซม และเริ่มเป็นเพื่อนกันและกัน ถักทอดมิตรภาพผ่านตัวหนังสือตัวแล้วตัวเล่าจนเป็นนักอ่านตัวยง

ปิดไฟหน่อยนะ เป็นหนังสือนิทานเพื่อเด็กปฐมวัย แนะนำเรื่องการปิดไฟเพื่อเตรียมตัวเข้านอน สอดแทรกความรักและห่วงใยที่พ่อแม่จะอยู่ดูแลลูกน้อยแม้ยามค่ำคืนที่มืดมิด เพื่อสร้างเสริมความั่งคงทางอารมณ์ให้กับเด็ก ๆ

นิทานของหาย เป็นหนังสือภาพที่ไม่ตัวหนังสือ เพื่อเปิดโอกาสให้เด็กได้เรียนรู้ทำความเข้าใจกับเรื่องราวที่เห็นจากภาพ เพื่อเกิดการลำดับการเล่าเรื่องราว โดยการแลกเปลี่ยนพูดคุยกับพ่อแม่ ผู้ปกครอง และคุณครู ก่อนการอ่าน ระหว่างการอ่าน และหลังการอ่าน เพื่อเพิ่มคลังคำศัพท์ให้เด็ก ๆ จากการเล่าเรื่องราวจากภาพในนิทานจนสามารถอ่านหนังสือได้ด้วยตนเอง

นิทานผจญภัยในป่าฮาลาบาลา เรื่องราวของสองพี่น้องต๋องและแตง ที่ร่วมกันผจญภัยในป่าเพื่อตามหาพ่อแม่และทางออกในการกลับบ้าน เป็นชุดนิทานเพื่อใช้เสริมสร้างทักษะพื้นฐานการแยกแยะเสียง และทักษะการบอกสีด้วยความเร็ว นับเป็นหนังสือนิทานที่เหมาะกับพ่อแม่ ผู้ปกครอง  และครูอาจารย์เพื่อปลูกฝังทักษะรักการอ่านให้เด็ก ๆ

“หนูจี๊ด ติดจอ” นิทานภาพ โดย ตุ๊บป่อง ที่ชักชวนให้เยาวชนหันมาดูแลดวงตาและสร้างวินัยในการจัดเวลาการใช้งานสื่อให้เหมาะสม เพราะดวงตาเป็นอวัยวะที่สำคัญต่อการเรียนรู้และในการใช้ชีวิตประจำวันของเด็กๆ ถ้าหากใช้ดวงตาเพ่งมองจอโทรทัศน์ จอโทรศัพท์มือถือ หรือ หน้าจอคอมพิวเตอร์นานเกินไป จะก่อให้เกิดผลเสียต่อดวงตาก่อนวัยอันควรได้