ยักษ์กินน้ำตา เป็นหนึ่งในผลงานจากโครงการนิทานสร้างสุข ซึ่งเป็นโครงการที่นำนักเขียนและผู้เชี่ยวชาญด้านการสร้างสรรค์นิทาน เข้าไปเปิดห้องเรียนการสร้างสรรค์หนังสือนิทานให้กับนักโทษในเรือนจำกลางบางขวาง เรื่องของยักษ์กินน้ำตา เป็น 1 ในเรื่องราวที่คุณพ่อคุณแม่สามารถนำไปเล่าให้เด็ก ๆ หยุดร้องได้อย่างสนุกและมีชีวิตชีวา เนื้อเรื่องว่าด้วยยักษ์ชอบให้เด็ก ๆ ร้องไห้ จะได้นำน้ำตาของเด็ก ๆ ไปใส่ขวดกินให้อร่อย เพราะฉะนั้นเด็ก ๆ ต้องอย่าร้องไห้ จะได้ไม่ถูกยักษ์เอาน้ำตาไปกิน

ลูกไก่ใจงู เป็นหนึ่งในผลงานจากโครงการนิทานสร้างสุข ซึ่งเป็นโครงการที่นำนักเขียนและผู้เชี่ยวชาญด้านการสร้างสรรค์นิทาน เข้าไปเปิดห้องเรียนการสร้างสรรค์หนังสือนิทานให้กับนักโทษในเรือนจำกลางบางขวาง เรื่องของลูกไก่ใจงู เป็นร้อยกรองคล้องจองอ่านง่าย เนื้อเรื่องพูดถึงลูกไก่ที่พลัดจากบ้านเพราะพายุ จนเจองูใจดีเลี้ยงลูกไก่จนโต เมื่อลูกไก่พบเจอสุนัขจิ้งจอก ลูกไก่มีจิตใจกล้าหาญดั่งงู จึงฮึดสู้ทำให้รอดพ้นไม่ถูกสุนัขจิ้งจอกกิน เป็นนิทานที่ง่าย ๆ แต่สอนให้เด็กมีจิตใจและพลังความกล้าหาญได้อย่างน่าทึ่ง

สี่สหายสู้สู้ เป็นหนึ่งในผลงานจากโครงการนิทานสร้างสุข ซึ่งเป็นโครงการที่นำนักเขียนและผู้เชี่ยวชาญด้านการสร้างสรรค์นิทาน เข้าไปเปิดห้องเรียนการสร้างสรรค์หนังสือนิทานให้กับนักโทษในเรือนจำกลางบางขวาง เรื่องของสี่สหายสู้สู้ เป็นเรื่องราวการแข่งฟุตบอลของทีมสี่สหายที่ประกอบด้วย หมีเล็ก หมูน้อย จระเข้ ช้าง และมีนกฮูกเป็นผู้ฝึกสอน ในวันแข่งขันสำคัญกับทีมวานร สี่สหายต้องฝ่าฟันอุปสรรคมากมาย รวบรวมแรงกายแรงใจ แต่เมือมีความสามัคคีและไม่ยอมแพ้ ในที่สุดสี่หายก็สามารถเอาชนะทีมวานรจนได้

หนูเจ็ดสี เป็นหนึ่งในผลงานจากโครงการนิทานสร้างสุข ซึ่งเป็นโครงการที่นำนักเขียนและผู้เชี่ยวชาญด้านการสร้างสรรค์นิทาน เข้าไปเปิดห้องเรียนการสร้างสรรค์หนังสือนิทานให้กับนักโทษในเรือนจำกลางบางขวาง เรื่องของหนูเจ็ดสี เป็นนิทานที่มีการลำดับเรื่องราวอย่างง่าย ๆ ตรงไปตรงมา ให้เด็ก ๆ ได้เรียนรู้เรื่องราวความรักของแม่หนูและลูกหนู เรียนรู้เรื่องของสีในแต่ละวัน การนับจำนวนตัวเลข ภาพประกอบและเรื่องราวที่ลงตัว ทำให้ผลงานชิ้นนี้มีพลังและสามารถสร้างแรงบวกให้กับเด็ก ๆ ได้เป็นอย่างดี 

“อร้อย อร่อย” นิทานปลูกฝังนิสัยการชอบทานผักให้กับเด็กๆ โดยเล่าเรื่องผ่าน “ตุ๊กติ๊ก และ ตุ๊บปอง” ที่ชอบทานอาหารที่คุณแม่ทำ ซึ่งล้วนแต่เป็นเมนูอาหารที่มีผักเป็นส่วนประกอบ ปรุงรสอย่างเอร็ดอร่อย นอกจากนั้นนิทานยังสอดแทรก ความน่ารักสดใสที่เด็กควรปฏิบัติตาม คือการช่วยงานบ้านคุณแม่ การรักการอ่าน และเรียนรู้สิ่งรอบตัวกับครอบครัวอย่างอบอุ่น

สำหรับเด็กปฐมวัย การได้ออกมาเรียนรู้ในโลกกว้าง ได้เห็นและสัมผัสกับสิ่งแวดล้อมรอบตัว ช่วยสร้างเสริมจินตนาการที่ดีให้แก่เด็ก “จะไปไหนจ๊ะ” จึงเป็นนิทานที่คุณพ่อ คุณแม่ใช้เป็นเครื่องมือในการชี้ชวนและพูดคุยกับเด็กๆ ระหว่างเรียนรู้สิ่งแวดล้อมรอบตัวได้อย่างสนุกสนาน เพลิดเพลิน

นิทาน “ทุกมื้ออร่อยจัง” เป็นเครื่องมือที่ดีซึ่งคุณพ่อ คุณแม่ และคุณครูสามารถนำมาใช้ในการเสริมสร้างโภชนาการที่ดีให้กับเด็กๆ ให้เด็กรู้สึกว่าการกินอาหารทุกมื้อเป็นเรื่องที่มีความสุข และได้คุณค่าทางสารอาหารอย่างครบถ้วน ที่สำคัญได้กินข้าวกับคนที่เรารักและรักเรา

เรื่องเล่า “หนังสืออยากมีเพื่อน” เป็นเสียงสะท้อนเล็กๆ ของหนังสือที่เดินทางแรมรอนมา โดยไร้คนเหลียวแล ท่ามกลางบรรยากาศกลิ่นไอของท้องทะเลภาคใต้ จนมีเด็ก ๆ นักอ่านมาช่วยไว้ และเป็นเพื่อนใหม่ของกันและกัน นับเป็นนิทานส่งเสริมนิสัยรักการอ่านให้กับเด็ก ๆ ได้เป็นอย่างดี

กุ๊กไก่เป็นหวัด เล่าเรื่องลูกไก่ป่วยเป็นหวัด แม่ไก่เป็นห่วงเป็นใย จะให้ลูกกินยาปฏิชีวนะ พ่อไก่จึงแนะนำว่า ไม่สบาย เป็นไข้ตัวร้อน อย่ารีบพึ่งยาปฏิชีวนะ เพราะจะทำให้ดื้อยา แค่นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอก็จะแข็งแรง และหายเองได้ แต่ถ้าไม่หายค่อยไปหาหมอจะดีที่สุด อย่าเสี่ยงซื้อยากินเอง นิทานเรื่องนี้ให้แนวทางการดูแลสุขภาพกับทุกเพศทุกวัยในครอบครัว

กระจิบท้องเสีย นิทานคำคล้องจอง อ่านเพลิน สนุกสนาน รูปแบบภาษาคล้ายเสียงดนตรี เล่าเรื่องนกกระจิบตัวน้อยที่ซุกซน กินของไม่เลือก มือไม้ไม่ล้างให้สะอาดก่อนหยิบอาหารกิน จึงทำให้ท้องเสีย ให้ข้อคิดเตือนใจเด็กๆ ต้องรักษาความสะอาดทุกครั้ง ล้างมือล้างไม้ก่อนรับประทานอาหาร

หอยทากสามพี่น้องอดไปเล่นนอกบ้านเพราะฝนตก แม่จึงสั่งให้พี่ ๆ ดูแลหอยทากจิ๋ว เมื่อพี่ ๆ อ่านนิทานจนหลับปุ๋ย  หอยทากจิ๋วจึงหนีออกจากบ้านไปเที่ยวเล่นตามลำพังในขณะที่ฝนตกหนัก สุดท้ายก็ถูกฝนพัดพาให้หลงทาง โชคดีที่แม่และพี่ ๆ หอยทากออกตามหาและช่วยไว้ได้ทันการณ์

เมื่อ “ลูกอ๊อด” สมาชิกใหม่ของบึงบัวที่เกิดจากแม่กบ มีความใฝ่ฝันอยากกระโดดดึ๋งๆ แบบแม่กบ งานนี้เพื่อน ๆ อย่าง เต่าทอง แมลงปอ และตั๊กแตน เลยมาให้กำลังใจกันเต็มที่ ในที่สุดลูกอ๊อดก็เติบโตขึ้นและกระโดดดึ๋ง ๆ ได้อย่างแม่กบจนเพื่อน ๆ ตามไม่ทัน