แผนงานสร้างเสริมวัฒนธรรมการอ่าน สสส. ได้จัดทำ “หนังสือภาพ”  ซึ่งเป็นเครื่องมือสำคัญในการสร้างเสริมพัฒนาการของเด็กในช่วงปฐมวัย (แรกเกิด – 6 ปี) ให้มีสมรรถนะ หรือ Competency กระตุ้นการทำงานของสมองของเด็กอย่างมีประสิทธิภาพ ทั้ง 7 ด้าน คือ พัฒนาการด้านภาษา, พัฒนาการด้านการคิดและสติปัญญา, พัฒนาการด้านจินตนาการและการสร้างสรรค์, พัฒนาการด้านอารมณ์, พัฒนาการด้านสังคม, พัฒนาการด้านจริยธรรม และพัฒนาการด้านการเคลื่อนไหวและสุขภาวะทางกาย  

มีดุลพินิจในการบริหารจัดการข้อมูลส่วนตัว รู้จักปกป้องข้อมูลความส่วนตัวในโลกออนไลน์โดยเฉพาะการแชร์ข้อมูลออนไลน์เพื่อป้องกันความเป็นส่วนตัวทั้งของตนเองและผู้อื่น รู้เท่าทันภัยคุกคามทางอินเทอร์เน็ต เช่น มัลแวร์ ไวรัสคอมพิวเตอร์ และกลลวงทางไซเบอร์ 

สื่อการเรียนรู้เพื่อการท่องเที่ยวชุมชน

การใช้สื่อ social media อย่างปลอดภัยและสร้างสรรค์ เกี่ยวกับการเลือกรับสื่อภายใน social media อย่างมีวิจารณญาณของวัยรุ่น(นักเรียน-นักศึกษา) ในการเสพสื่อจากสื่อออนไลน์ในปัจจุบัน INFLUFAILURE คือเป็นผู้นำทางความคิดที่ล้มเหลว

จากวัฒนธรรม ประเพณีของผู้คนในสามจังหวัดชายแดนใต้ในอดีตที่นิยมทำขนมพื้นบ้านของตัวเอง และ รับประทานขนมกันในชีวิตประจำวัน โดยเลือกใช้วัตถุดิบที่มีในชุมชนท้องถิ่น เป็นกลายเป็นขนมพื้นบ้านหลากหลายชนิดและมีรสชาติ หน้าตาที่เป็นเอกลักษณ์ และเป็นการสะท้อนความเป็นอยู่ วิถีชีวิต ของคนในชุมชนได้ดี

สื่อสร้างสรรค์ชุด Words Can Kill โดย คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สะท้อนปัญหาการใช้คำพูดในครอบครัว คำพูดที่ไม่ทันคาดคิดจากผู้ใหญ่ในครอบครัวอาจจะส่งผลเสียต่อจิตใจของเด็ก และย้อนกลับมาทำร้ายผู้ใหญ่ด้วยเช่นกัน ผลงานชุด Words Can Kill ประกอบด้วยสื่อโปสเตอร์ อินโฟกราฟิก หนังสั้น และสปอตรณรงค์ เพื่อกระตุ้นให้สถาบันครอบครัวและสังคมตระหนักถึงปัญหานี้ แล้วยุติการใช้คำพูดทำร้ายกัน 

สื่อสร้างสรรค์ชุด Words Can Kill โดย คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สะท้อนปัญหาการใช้คำพูดในครอบครัว คำพูดที่ไม่ทันคาดคิดจากผู้ใหญ่ในครอบครัวอาจจะส่งผลเสียต่อจิตใจของเด็ก และย้อนกลับมาทำร้ายผู้ใหญ่ด้วยเช่นกัน ผลงานชุด Words Can Kill ประกอบด้วยสื่อโปสเตอร์ อินโฟกราฟิก หนังสั้น และสปอตรณรงค์ เพื่อกระตุ้นให้สถาบันครอบครัวและสังคมตระหนักถึงปัญหานี้ แล้วยุติการใช้คำพูดทำร้ายกัน 

ผลงานอินโฟกราฟิก โดยนักศึกษาคณะจิตรกรรม ประติมากรรมและภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร โดยนำเสนอเรื่องของพื้นที่สร้างสรรค์ จากการลงพื้นที่เรียนรู้ที่ชุมชนดวงแข กับมูลนิธิเพื่อการพัฒนาเด็ก (มพด.) โดยได้สะท้อนแนวคิดออกมาเป็นการทำสื่อ FB ชื่อ CreativeShield ในประเด็น ทำอย่างไรให้มีพื้นที่ให้เด็กได้แสดงออกอย่างสร้างสรรค์ ภายใต้แนวคิด Safe Space โดยสังคมเข้ามามีส่วนร่วมในการสร้าง Safe Space ในความคิดของเด็ก เพื่อให้เด็กมีความมั่นใจในศักยภาพของตนเอง เกิดความเข้มแข็งที่จะปกป้องตนเองจากสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสม โดยอินโฟกราฟิกชิ้นนี้เป็น 1 ในผลงานที่ใช้ในการเผยแพร่

ผลงานอินโฟกราฟิก โดยนักศึกษาคณะจิตรกรรม ประติมากรรมและภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร โดยนำเสนอเรื่องของพื้นที่สร้างสรรค์ จากการลงพื้นที่เรียนรู้ที่ชุมชนดวงแข กับมูลนิธิเพื่อการพัฒนาเด็ก (มพด.) โดยได้สะท้อนแนวคิดออกมาเป็นการทำสื่อ FB ชื่อ CreativeShield ในประเด็น ทำอย่างไรให้มีพื้นที่ให้เด็กได้แสดงออกอย่างสร้างสรรค์ ภายใต้แนวคิด Safe Space โดยสังคมเข้ามามีส่วนร่วมในการสร้าง Safe Space ในความคิดของเด็ก เพื่อให้เด็กมีความมั่นใจในศักยภาพของตนเอง เกิดความเข้มแข็งที่จะปกป้องตนเองจากสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสม โดยอินโฟกราฟิกชิ้นนี้เป็น 1 ในผลงานที่ใช้ในการเผยแพร่

ผลงานโปสเตอร์รณรงค์ชุด ที่ดินของใคร โดยนักศึกษาคณะศิลปศาสตร์ สาขานิเทศศิลป์ มหาวิทยาลัยบูรพา จากการลงพื้นที่เรียนรู้ชุมชนราไวย์ จ.ภูเก็ต ชุมชนทับยาง จ.พังงา ผลงานชุดนี้ประกอบด้วยภาพโปสเตอร์จำนวน 3 ชิ้นสะท้อนประเด็นการจัดสรรที่ดินทำกินที่ไม่เป็นธรรมของประเทศไทย การหลงลืมความต้องการและเสียงที่แท้จริงของคนในชุมชน ความด้อยโอกาสของคนในพื้นที่ที่วันหนึ่งต้องกลายเป็นผู้รุกล้ำพื้นที่ของตนเองอย่างน่าเศร้า 

ผลงานโปสเตอร์รณรงค์ชุด ที่ดินของใคร โดยนักศึกษาคณะศิลปศาสตร์ สาขานิเทศศิลป์ มหาวิทยาลัยบูรพา จากการลงพื้นที่เรียนรู้ชุมชนราไวย์ จ.ภูเก็ต ชุมชนทับยาง จ.พังงา ผลงานชุดนี้ประกอบด้วยภาพโปสเตอร์จำนวน 3 ชิ้นสะท้อนประเด็นการจัดสรรที่ดินทำกินที่ไม่เป็นธรรมของประเทศไทย การหลงลืมความต้องการและเสียงที่แท้จริงของคนในชุมชน ความด้อยโอกาสของคนในพื้นที่ที่วันหนึ่งต้องกลายเป็นผู้รุกล้ำพื้นที่ของตนเองอย่างน่าเศร้า 

ผลงานโปสเตอร์รณรงค์ชุด ที่ดินของใคร โดยนักศึกษาคณะศิลปศาสตร์ สาขานิเทศศิลป์ มหาวิทยาลัยบูรพา จากการลงพื้นที่เรียนรู้ชุมชนราไวย์ จ.ภูเก็ต ชุมชนทับยาง จ.พังงา ผลงานชุดนี้ประกอบด้วยภาพโปสเตอร์จำนวน 3 ชิ้นสะท้อนประเด็นการจัดสรรที่ดินทำกินที่ไม่เป็นธรรมของประเทศไทย การหลงลืมความต้องการและเสียงที่แท้จริงของคนในชุมชน ความด้อยโอกาสของคนในพื้นที่ที่วันหนึ่งต้องกลายเป็นผู้รุกล้ำพื้นที่ของตนเองอย่างน่าเศร้า