ธุรกิจเล็ก ๆ ย่านบางลำพู ยังคงมีความทรงจำที่ยิ่งใหญ่ ถึงครั้งหนึ่งที่เคยมีโอกาสถวายงานรับใช้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ห้าง ต.เง๊กชวน ผู้ผลิตแผ่นเสียงตรากระต่าย ที่เคยอัดเสียงเพลงพระราชนิพนธ์ ร้านไทยนคร ผู้ผลิตเครื่องถมเงินถวายงานรับใช้ ต่างปลื้มปิติที่ได้รับตราตั้งพระราชทาน นับเป็นเกียรติยศสูงสุดของชีวิตและการดำเนินธุรกิจ และในวันที่คนไทยต้องโศกเศร้าอย่างหาใดเสมอเหมือน ชุมชนย่านบางลำพู ทั้งเจ้าของธุรกิจ ชาวบ้านทุกครัวเรือน และทุกศาสนา ต่างสมัครสมานสามัคคี ร่วมกันเป็นจิตอาสา เจริญรอยตามเบื้องยุคลบาทในการให้ที่ไม่หวังผลตอบแทน  นำอาหารเครื่องดื่ม และบริการอำนวยความสะดวกแก่พี่น้องประชาชนที่เดินทางมาถวายอาลัยพระบรมศพในหลวง รัชกาลทื่ 9 อย่างมิเหน็ดเหนื่อย  ต่างร่วมแรงร่วมใจทำความดีถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ศูนย์รวมจิตใจคนไทยอันเป็นที่รักยิ่งตลอดกาล

การได้เกิดและเติบโตในย่านบางลำพู ที่อยู่ใกล้พระบรมมหาราชวัง และสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ในแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ยังความปลาบปลื้มมาให้ผู้คนในชุมชนบางลำพู  ไม่ว่าจะเป็นการได้มีโอกาสถวายการต้อนรับเมื่อครั้งเสด็จนิวัติผ่านถนนจักรพงษ์  การรับเสด็จเมื่อครั้งพระองค์ทรงผนวชอยู่ที่วัดบวรนิเวศวิหาร การสนับสนุนการแปลคัมภีร์อัลกุรอานให้เป็นภาษาไทย เพื่อเผยแพร่หลักคำสอนให้กับพี่น้องชาวไทยมุสลิม แม้กระทั่งการได้ถวายเสื้อเชิ้ตแด่พระองค์และทราบว่าพระองค์ทรงใช้สวมใส่อย่างคุ้มค่า รวมถึงการนำแนวพระราชดำริโครงการจักรยานเผินน้ำมาผสานกับโครงการกังหันชัยพัฒนา  เพื่อคืนความใสสะอาดให้กับคูคลองย่านบางลำพู  เหล่านี้คือความประทับใจและจิตวิญญาณของลูกหลานชาวบางลำพู  ที่จะดูแลชุมชนของตนเองให้เป็นพื้นที่ประวัติศาสตร์ที่มีคุณค่า และอยู่ในความทรงจำตลอดไป

แนวทางคิดในทำงานของในหลวง รัชกาลที่ 9 ที่ว่า  “เข้าใจ เข้าถึง พัฒนา” อาจเสมือนคำพูดที่สวยหรู แต่เมื่อคุณเสถียร วิริยะพรรณพงศา ผู้ทำหน้าที่สื่อมวลชน ได้ลงพื้นที่ทำข่าว และมีโอกาสได้พูดคุยกับคุณลุงดิลก ศิริวิลลภ ล่ามประจำพระองค์ในหลวง รัชกาลที่ 9 จึงได้รับรู้เหตุการณ์ที่ในหลวงทรงลงพื้นที่ อ.ตากใบ จ.นราธิวาส ซึ่งเป็นพื้นที่ประสบปัญหาน้ำท่วมขังซ้ำซาก ทำมาหากินลำบาก ในหลวงทรงเข้าถึงชาวบ้านทุกชนชั้น แม้กระทั่งคุณลุงที่ไม่ได้สวมเสื้อ และวิ่งหนีเมื่อเห็นในหลวง  พระองค์ก็มิทรงถือสา และพูดคุยถึงปัญหาต่างๆ อย่างเข้าใจ เพื่อนำมาพัฒนา เป็นศูนย์ศึกษาการพัฒนาพิกุลทอง อันเนื่องมาจากพราชดำริ จ.นราธิวาส ในการบรรเทาทุกข์ให้ประชากรได้มีพื้นที่ทำกินไม่ลำบากอีกต่อไป

ภาพยนตร์สั้น "สัตว์สองนอ" ตอนจบ เมื่อไพรวัลย์และสันต์เดินเข้าป่าตามล่าหาแรด หนึ่งคนเพื่อตัดนอแรดเพื่อช่วยชีวิต อีกหนึ่งคนเพื่อต้องการภาพให้ได้ข่าว เกิดเป็นคำถามว่าแท้จริง "ชีวิต" และ "นอ" อะไรสำคัญกว่ากัน แรดอาจต้องการนอ เช่นเดียวกับมนุษย์ต้องการลาภ ยศ สรรเสริญ การพรางแรดด้วยการตัดนอแม้ด้วยความหวังดี แต่อาจหมายถึงการกำลังโกงความเป็นจริง มนุษย์เองอาจเป็นสัตว์ที่มีมากกว่า 1 นอ ท้ายสุดเราอาจกำลังพรางตัวเอง โกงความจริงด้วยการหลอกตัวเองอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

"สัตว์สองนอ" บทประพันธ์โดย บินหลา สันกาลาคีรี ถ่ายทอดเป็นภาพยนตร์โดย ปราโมทย์ แสงศร เนื้อเรื่องสะท้อนย้อนแย้งแนวคิดความเป็นมนุษย์เปรียบเทียบกับนอของแรด เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อ "ไพรวัลย์" สัตวแพทย์ตัดสินใจเข้าป่าล่าแรดยักษ์ร่วมกับ "สันต์" เพื่อนนักข่าวที่เป็นมิตรภาพตั้งแต่วัยเยาว์ โดยไพรวัลย์หวังที่จะตัดนอแรดและย้อมสีผิวหนังแรดเพื่อรักษาชีวิตของแรดไว้ไม่ให้ถูกล่า 

"มอเตอร์ไซต์" คือ ภาพยตร์สั้นที่ผู้ประพันธ์และผู้เขียนร้อยเรียง เชื่อมโยงภาพยนตร์สั้น ในโครงการ “หนังเล่าเรื่องโกง” ไว้ด้วยกัน เพื่อตอกย้ำให้ทุกคนในสังคมได้ตระหนักว่าปัญหาการคอร์รัปชั่น ไม่ได้เกิดขึ้นแค่วงการใดวงการหนึ่ง แต่มันอยู่ในทุกส่วนของบริบทสังคม ไม่ว่าคุณจะตัวใหญ่ล้นฟ้า หรือต่ำเตี้ยเรี่ยดิน ถ้าคุณโกง วันหนึ่งผลของมันสะท้อนกลับจะมาหาคุณแน่นอน ไม่ใช่แค่ประเทศชาติล่มจม ประชาชนเดือดร้อน แต่สักวันหนึ่งตัวเรานั่นแหละจะเจอผลกระทบจากการคอร์รัปชั่นนั้นเอง...ไม่ช้าก็เร็ว....

ภาพยนตร์สั้น "พันธภาวะ" นำเสนอจุดย้อนแย้งเบื้องหน้าและเบื้องหลังการทำงานขององค์กรพัฒนาเอกชน ที่มีพันธกิจหน้าที่ในการทำงานต่อสู้เพื่อสังคม เป็นปากเป็นเสียงให้ชาวบ้านที่เดือดร้อน ทว่าเบื้องหลังการทำงาน สิ่งที่ได้เห็น กลับมีมุมด้านมืดบางอย่าง ทำให้ตัวละครตกอยู่ในภาวะการตัดสินใจที่ผิดเพี้ยน ภาพยนตร์ปลุกให้คนดูได้ฉุกคิดถึงความมืดในความสว่าง การโกงในอีกรูปแบบหนึ่งที่มีข้ออ้างและเหตุผลให้ผู้กระทำเกิดความรู้สึกว่าการโกงเป็นเรื่องชอบธรรมและไม่ผิดในสังคม

"สมปอง นักข่าวแห่งตำนาน" ภาพยนตร์สั้นสะท้อนภาพการโกง แต่เป็นการโกงในด้านจรรยาบรรณ การทุจริตต่อวิชาชีพ ไม่ได้วัดกันที่ตัวเงินแต่วัดกันที่ความรับผิดชอบต่อสังคม ภาพยนตร์แสดงเรื่องของความรู้สึก บอกเล่าผ่านอาชีพ “นักข่าว” ที่จำเป็นต้องทำเสนอข้อเท็จจริง ภาพยตร์สั้นเดินเรื่องแนวตลกเสียดสีให้ผู้ชมได้ฉุกคิดเรื่องราวต่าง ๆ กับจรรยาบรรณและจริยธรรม

ภาพยตร์สั้น เล่าเรื่องชีวิตของยายละมูล ครูเพลงอาวุโส ที่รักและขับร้องบทเพลงไทยเบิ้ง เอกลักษณ์ของวัฒนธรรมพื้นบ้านของชุมชนบ้านสลุง กับหลานสาวที่ตระเวนออกไปหาคุณตาคุณยายรุ่นเดียวกันกับยายละมูล เพื่อชักชวนมาเปิดการแสดงขับร้องเพลงไทยเบิ้งให้เยาวชนคนหนุ่มสาวได้ฟัง เพื่อจะเกิดความรักและสืบสานเพลงไทยเบิ้งต่อไป แต่ทว่าวันแสดงกลับไม่มีทั้งผู้ขับร้องและผู้ชมมาแม้แต่คนเดียว หรือนี่จะเป็นลมหายใจเฮือกสุดท้ายของเพลงพื้นบ้านไทย

หิ้ว คือ คำศัพท์ในกระบวนการคอร์รัปชั่นที่เกิดขึ้นในวงการการเมือง เมื่อคนโกงบ้านโกงเมือง 2 ฝ่าย ไม่อยากให้ตนเองเดือดร้อน ก็จะมีการว่าจ้าง คนกลาง ให้มาทำหน้าที่เป็น “คนหิ้ว” ท้ายสุดภาพยนตร์ก็แสดงให้เห็นว่าการโกงนั้นเกิดขึ้นได้ง่ายดาย เมื่อกิเลสมันเรียกร้อง ความอยากได้ ทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่าเป็นเงินที่ไม่บริสุทธิ์ เป็นกระบวนการโกงเป็นทอดๆ  ไม่มีสัจจะในหมู่โจร  

ม่าเหมี่ยว...ถุงนั้น เป็นผลงานหนึ่งในภาพยนตร์สั้นที่เกิดในโครงการเล่าเรื่องโกง 1 และ โครงการเล่าเรื่องโกง 2 ที่ระดมเหล่านักเขียนและผู้กำกับ ร่วมมือกันสร้างสรรค์ ตีแผ่ สะท้อนถึงปัญหาคอร์รัปชั่นที่เป็นต้นตอของปัญหาทั้งมวล ซึ่งปัญหานี้อาจเริ่มจากจุดเล็กๆ ที่เห็นเป็นเรื่องธรรมดา เช่น การขโมยชมพู่ม่าเหมี่ยวของเด็กชายเชษฐ์และนุ้ยที่โรงเรียน จนถูกคุณครูจับได้ แต่ท้ายสุดผู้ใหญ่ที่พร่ำสอนก็กลับเผลอเรอเป็นคนทำเสียเอง 

ภาพยนตร์สั้นฝีมือนักศึกษาในโครงการอย่าปล่อยให้เหล้ามาลวงเรา เรื่องแรก "John Doe" เนื้อเรื่องว่าด้วยชายหนุ่มผู้เข้าไปสมัครใช้บริการในองค์กรลึกลับ เมื่อเสียชีวิตแล้วสามารถไปอยู่ร่างใหม่ได้ 3 ครั้ง แต่เพราะเหล้า แม้จะมีชีวิตใหม่แต่กลับเจ็บปวดและเลวร้ายกว่าเดิม ส่วนเรื่องที่สอง Father เป็นเรื่องราวของชายหนุ่มเดินทางกลับบ้านเพื่อไปรับ เขาต้องเจอกับพ่อขี้เหล้า ทุบตีแม่ จนในวันที่พ่อจากไป เขาก็ไม่แม้แต่จะมาร่วมงานศพ  ด้วยผิดหวังในคนที่เคยเป็นเหมือนฮีโร่ของตนเอง