เมื่อวาจาทำร้ายใจกัน... การเดินทางจาก “Hate Speech” สู่ “Cyberbullying” ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในสังคมส่วนหนึ่งมาจากการสื่อสารเพื่อสร้างความเกลียดชัง ผ่านการพูด ผ่านตัวอักษรที่เต็มไปด้วยอารมณ์ทางลบ อคติ ตีตรา เหมารวม และความรู้สึกต้องการลดทอนคุณค่าความเป็นมนุษย์ของบุคคลหรือกลุ่มคนให้ลดลง Hate Speech (การสื่อสารเพื่อสร้างความเกลียดชัง) ในปัจจุบันถูกสื่อสารผ่านโลกออนไลน์เป็นส่วนใหญ่ และอาจเป็นที่มาของการเกิด Cyberbullying (การกลั่นแกล้งบนโลกออนไลน์) แล้วเราจะจัดการ “Hate Speech” ในโลกออนไลน์ได้อย่างไร? 1.มีการสื่อสารและมีปฏิสัมพันธ์ทางออนไลน์กับผู้อื่นโดยไม่คำนึงถึงอัตลักษณ์ที่แตกต่าง 2.มีความเห็นอกเห็นผู้อื่นโดยเฉพาะผู้ที่ถูกกลั่นแกล้งหรือถูกเกลียดชังในโลกไซเบอร์ 3.รายงานการพบเห็นการสื่อสารที่สร้างความเกลียดชังทางออนไลน์ผ่านช่องทางในสื่อสังคมออนไลน์ 4.สนับสนุนแนวทางการสื่อสารที่สร้างสรรค์ ให้ความรู้ความเข้าใจในแนวคิดการอยู่ร่วมกันในสังคมที่มีความหลากหลายเพื่อลดอคติและการแบ่งแยกในสังคม ที่มา: เอกสาร การสื่อสารที่สร้างความเกลียดชัง (Hate Speech) และการศึกษาการรังแกกันบนโลกไซเบอร์ของวัยรุ่น (2561) สนับสนุนโดย สถาบันสื่อเด็กและเยาวชน (สสย.)

N/A

ผลร้ายเมื่อเด็กเสพติดสื่อมากเกินไป อาจส่งผลให้นอนดึก ขาดการออกกำลังกาย ขาดปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น มีพฤติกรรมที่ก้าวร้าว รุนแรง ดังนั้นพ่อแม่ควรเป็นหูเป็นตา เลือกสื่อที่เหมาะสมกับวัยของเด็ก และชวนเด็กๆ ทำกิจกรรมสร้างสรรค์อื่นๆ

การใช้อุปกรณ์เทคโนโลยีเคลื่อนที่อย่างสมาร์ทโฟน และแท็บเล็ต ของเด็กอายุไม่เกิน 12 ปี ในสหรัฐอเมริกา พบว่าเด็กอายุเฉลี่ยระหว่าง 5 - 8 ปี เป็นกลุ่มที่ใช้งานมากที่สุดเป็นอันดับหนึ่ง ถึงร้อยละ 54 ซึ่งส่วนใหญ่ใช้เพื่อเล่นเกมมากที่สุด ถึงร้อยละ 77 รองมาเป็นการศึกษา และหาข้อมูลท่องเที่ยว ร้านอาหาร และแชทกับเพื่อน

จากเหตุการณ์รายการโทรทัศน์รายการหนึ่ง นำเสนอเนื้อหาหมิ่นศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ เครือข่ายภาคีสื่อเด็กและเยาวชน จึงออกมาขับเคลื่อนหยุดการนำเสนอดังกล่าว โดยอ้างอิง พรบ. ประกอบกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ พ.ศ. 2551 ตามมาตรา 37

แนะนำ สถาบันสื่อเด็กและเยาวชน หรือ สสย. ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2549 โดยสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) ร่วมกับมูลนิธิเพื่อการพัฒนาเด็ก (มพด.) มีพันธกิจพัฒนาคุณภาพสื่อ ช่องทางสื่อ และพื้นที่สร้างสรรค์ สร้างเสริมกระบวนการรู้เท่าทันสื่อและองค์ความรู้ต่างๆ ทำงานประสานเครือข่ายภาคี และร่วมผลักดันนโยบาย และกฎหมายเพื่อสร้างโอกาสให้สื่อเด็กและเยาวชน

การเลี้ยงลูกในยุคไซเบอร์ ต้องเริ่มต้นที่พ่อแม่ จัดสรรหาเวลาให้ลูก ทำกิจกรรมเชิงสร้างสรรค์ที่ใช้เวลาร่วมกันในครอบครัว เพื่อลดทอนเวลาในการติดเกมและอินเทอร์เน็ต ปลูกฝังวินัยและความรับผิดชอบให้ลูก ที่สำคัญอย่าลืมชื่นชมเมื่อลูกทำสิ่งที่ดีงาม

ในฉลากอาหารมักมีคำโฆษณาแสดงปริมาณสารอาหาร เพื่อจูงใจการตัดสินใจซื้อของผู้บริโภค ถ้าพบคำว่า “ปราศจากไขมัน, ปราศจากน้ำตาล” ไม่ได้แปลว่าไม่มีเลย หรือเป็น 0 แต่ยังมีอยู่น้อยกว่า 0.5 กรัม ถ้าพบคำว่า “มีคอลลาเจน หรือ ใยอาหารสูง” แสดงว่าต้องมีสารอาหารที่มีประโชยน์ต่อร่างกายไม่น้อยกว่าร้อยละ10 หรือร้อยละ 20 ของปริมาณที่แนะนำต่อวัน (Thai RDI)

ก่อนที่เราจะเชื่อสื่อและโฆษณาต่าง ๆ ให้เปิดมุมมอง และลองถามตัวเอง ด้วยตำถาม 5 ข้อ คือ สื่อนี้ใครทำ ? สื่อนี้ถูกนำเสนอด้วยวิธีการใด ? สื่อนี้คนจะรับรู้แบบไหนได้บ้าง / เพราะอะไร ? สื่อนี้นำเสนออะไร และมีอะไรที่ยังไม่นำเสนอ ? และสื่อนี้หวังผลอะไร ? เมื่อถามครบแล้ว ค่อยตัดสินใจว่า จะเชื่อหรือไม่?

ข้อมูลจากสำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน (สสค.) เมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 2556 พบเด็กมีพฤติกรรมการใช้โทรศัพท์มือถือ สูงขึ้น 2-3 เท่า ภายใน 1 ปี ส่วนใหญ่ใช้เพื่อเล่น Social Media ร้อยละ 75.7 และร้อยละ 42.5 รู้สึกทนไม่ได้ถ้าอยู่ลำพังโดยไม่มีโทรศัพท์มือถือ

เด็ก ๆ ควรดื่มนมวันละ 2 แก้ว แก้วละ 240 มิลลิลิตร เพื่อให้ร่างกายได้รับแคลเซียมประมาณ 400 – 600 มิลลิกรัม ช่วงเวลาดื่มนมที่ดี ควรดื่มหลังมื้ออาหารประมาณ 1-2 ชั่วโมง และหลีกเลี่ยงไม่ดื่มนมตอนท้องว่าง หรือดื่มพร้อมกับการกินอาหาร เพราะจะทำให้การดูดซึมแคลเซียมไม่มีประสิทธิภาพ

คำโฆษณาที่ว่า กินคอลลาเจนแล้วสวย หรือแก่ช้า แท้จริงแล้วได้ผลน้อยมาก เพราะคอลลาเจนเป็นโปรตีนชนิดหนึ่ง เมื่อกินเข้าไปแล้วจะย่อยเปลี่ยนเป็นกรดอะมิโนเดียวกับโปรตีนอื่นๆ เพื่อดูซึมเข้าสู่ร่างกาย ถ้าอยากผิวสวย เรียบเนียน ดูอ่อนเยาว์ ให้ดื่มน้ำเปล่าสะอาดมากๆ หลีกเลี่ยงอยู่ในที่แสงแดดจัด และไม่สูบบุหรี่