" How to be a plastic doll " มีชีวิตแค่โลกในจอ ไร้ชีวิตในโลกความจริง สื่อถึงความไร้ชีวิต ไร้ปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพ เหมือนกับหุ่นพลาสติกนิ่งๆที่มีรูปร่างเหมือนคน แต่ไม่สามารถสร้างปฏิสัมพันธ์ได้ เป็นหุ่นนิ่งที่มีชีวิตแค่กับคนในมือถือ วัตถุประสงค์ในการสร้างสรรค์ผลงานของนักศึกษา : เพื่อสื่อสารสื่อให้ผู้คนได้ฉุกคิดและหันมาสร้างปฏิสัมพันธ์กับคนรอบๆข้างให้มากขึ้นกว่าเดิม เหตุผลเพราะว่า ถ้าหากในอนาคตการมีปฏิสัมพันธ์ของคนเราลดลง อาจจะมีปัญหาต่างๆในสังคมตามมา เช่น การขาดการมีน้ำใจ ขาดการช่วยเหลือกัน

"จดหมายลูกโซ่" Support : จดหมายลูกโซ่มีลักษณะการส่งต่อข้อมูลกันเป็นทอดๆ โดยผู้ที่ได้รับข้อมูลเหล่านั้นจะต้องมีวิจารณญาณในการตัดสินใจว่าข้อมูลที่ได้รับมีข้อเท็จจริงอย่างไร เช่นเดียวกับปัจจุบันที่มีการแชร์ข้อมูลใน Social network มากมายโดยมีแนวโน้มการแชร์ข้อมูลเท็จมากขึ้น เราจึงอยากให้คนรุ่นใหม่มีวิจารณญาณในการหาข้อมูลที่ถูกต้องก่อนที่จะแชร์ข้อมูลเหล่านั้นออกไป

Creative by doing คือ ความคิดที่สร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆที่ยังมี หรือคนอื่นคาดไม่ถึงเพื่อพัฒนาหรือแก้ไขปัญหาในสังคม โดยการลงมือทำเพื่อให้เกิดผลสูงสุด เพราะถ้ามีแค่แนวคิดอย่างเดียวไม่ทำ มันจะไม่เกิดผลอะไร วัตถุประสงค์ในการสร้างสรรค์ผลงานของนักศึกษา : เพื่อดึงดูด หรือกระตุ้นให้วัยรุ่นตระหนัก และสนใจความสำคัญของความคิดสร้างสรรค์ และลงมือทำ เพื่อที่จะพัฒนาความสามารถนี้ต่อไป เพื่อที่จะเอาไปสร้างสรรค์ พัฒนา และแก้ไขปัญหาในสังคมในอนาคตต่อไป

แคมเปญเพื่อสังคมสำหรับเด็กที่ต้องการค้นหาตัวเองในอาชีพที่อยากเป็น ผ่านการบอกเล่าแรงบันดาลใจดีๆ จากทุกอาชีพในสังคม คาดหวังให้กลุ่มเป้าหมายซึ่งเป็นเด็กมัธยม ได้มีข้อมูล ภาพของอาชีพและโลกของการทำงานที่ครบถ้วน และชัดเจนเพียงพอ เพื่อเป็นแนวทางในการตัดสินใจเลือกประกอบอาชีพที่เหมาะสมกับตนเอง

การออกแบบสื่อ เพื่อนำเสนอข้อคิดเห็นเกี่ยวกับโครงการเขื่อนแม่วงก์ โดยแสดงผลที่จะเกิดขึ้น ต่อกันเป็นลำดับ จากการสร้าง และไม่สร้างเขื่อนควบคู่กันไปในประเด็นเดียวกัน สำหรับคนที่ไม่มีความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับโครงการมาก่อน เพื่อเพิ่มช่องทางการเข้าถึงข้อมูลที่ง่ายและเข้าใจได้มากขึ้น

ให้ประชาชนได้รับชุดข้อมูลที่ถูกต้อง เรื่องการจัดการน้ำและสร้างเขื่อน ตระหนักถึงความสำคัญของผืนป่าตะวันตก เข้าใจ และเห็นความสำคัญของความหลากหลายทางชีวภาพ เพื่อให้เกิดกระแสที่ช่วยผลักดันให้อุทยานแห่งชาติแม่วงก์ กลายเป็นมรดกโลกในอนาคต ตัดวงจรการสร้างเขื่อน

จากพฤติกรรมของนักเรียนที่เวลาส่วนใหญ่ในแต่ละวันใช้ไปกับเทคโนโลยี หรือสื่อ Social ต่างๆ จนเกิดเป็นพฤติกรรมเฉื่อยนิ่ง ไม่ค่อยออกไปทำกิจกรรมที่ได้ขยับร่างกาย จึงคิดออกมาเป็นเกมบน Mobile website ที่ทำให้เด็กได้ทำกิจกรรมขยับร่างกาย หรือออกไปทำกิจกรรมต่างๆในแต่ละวัน เพื่อแลกกับของรางวัล

การนำเอาความรู้มาสร้างเป็นงานศิลปะให้มีความสนุกน่าสนใจมากขึ้น โดยเน้นให้เด็กเกิดการเรียนรู้จากการลงมือทำ ใช้ความคิดสร้างสรรค์ และมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นวัตถุประสงค์ในการสร้างสรรค์ผลงานของนักศึกษา : ต้องการให้เด็กในกลุ่มอายุ 8 – 12 ปี มาเล่นกับงานศิลปะที่เราสร้างขึ้น ทำให้เด็กต้องลงมือทำ ต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์ แล้วมันจะสะท้อนให้เห็นว่าสิ่งที่เด็กกำลังเล่นอยู่นี้คือ “ การเรียนรู้ที่ใช้ประโยชน์ได้จริง ” 

ในปัจจุบัน เราใช้เทคโนโลยีในการแก้ไขปัญหาความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา แต่การเรียนการสอนที่ดีและมีคุณภาพนั้น คือ การเรียนการสอนด้วย"ครู" ซึ่งเป็นผู้อบรมบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์แห่งความหวังในอนาคต ดังนั้น พวกเราจึงใช้คำว่า "ฆรู"ซึ่งมีมาจากการรวมกันของคำว่า ฆูรู ที่แปลว่าครูในภาษามลายู กับคำว่าครู เพื่อสื่อถึงการสะกดคำที่ผิดเพี้ยนที่เป็นผลมาจากการศึกษาไทยที่ผิดพลาด วัตถุประสงค์ในการสร้างสรรค์ผลงานของนักศึกษา : ต้องการนำเสนอปัญหาที่เกิดขึ้นจริงในสังคม เพื่อสร้างการรับรู้ เข้าใจ และรู้สึกถึงปัญหา และนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงอย่างสร้างสรรค์ในอนาคต

สร้างองค์ความรู้ให้กับเด็ก ได้เข้าใจข้อมูลง่ายๆของปัญหา โดยมีเนื้อหาที่ไม่มากเกินไป

 “ น้ำกำลังตาย ” เพราะคนมองไม่เห็นคุณค่า และใช้น้ำอย่างสิ้นเปลือง เพราะไม่คิดว่าน้ำจะหมด , เหมือนมองน้ำเป็นของตาย ซึ่งของตายนั้นสามารถตายได้จริงด้วยน้ำมือของเรา , ลองตั้งคำถามกับตัวเองว่า “ เดือนนี้คุณฆ่าน้ำไปเท่าไหร่ ” ( ค่าน้ำ = สิ่งที่ใช้ไป = ฆ่าน้ำอย่างอ้อมๆ )

นำเสนอเรื่องของแรงงานข้ามชาติและการอยู่ร่วมกันกับคนไทยโดยนำเสนอด้านดีของแรงงานข้ามชาติผ่านผลงานของพวกเขาทางSocial network ให้คนไทยได้เห็นเพื่อเป็นการปรับมุมมองคนไทยให้มองเห็นด้านดีของแรงงานข้ามชาติบ้าง