n/a

“เวลา” ย่อมนำมาซึ่งความสำเร็จ หากเราเรียนรู้ที่จะอดทนฝึกฝนในสิ่งที่เราทำด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจ New Heart New World 2 ม.ล.ปริญญากร วรวรรณ ช่างภาพสัตว์ป่า กับประสบการณ์การเรียนรู้และพัฒนาตนเองจากการเฝ้าสังเกตสังคมของสัตว์ป่าและได้เรียนรู้ว่าทุกชีวิตในธรรมชาติมีความเชื่อมโยงสัมพันธ์กันและมีการเกื้อกูลช่วยเหลือซึ่งกันและกันไม่ต่างไปจากสังคมของมนุษย์เรา อีกทั้งธรรมชาติในป่ายังได้มอบบทเรียนแห่งความใจเย็นในการรอคอยและเรียนรู้ที่ปรับเปลี่ยนตัวเอง ไม่กังวลกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึงและใช้เวลาทุ่มเทกับสิ่งที่เราทำในปัจจุบันให้ดีที่สุด เพื่อความสำเร็จที่จะตามมาในวันข้างหน้า

"ในการทำเครื่องปั้นดินเผา เราทำงานโดยที่เราคาดเดาไม่ได้ทั้งหมด หรือว่าไม่ใช่โดยการควบคุมของเราเองจนทั้งหมดทุกสิ่งอย่าง หมายความว่า เราจำเป็นต้องเหลือพื้นที่ให้มันเป็นไป คือเรารู้แค่ระดับนึง แล้วเราก็จำเป็นต้องปล่อยบางสิ่งที่เกินการควบคุมของเรา แต่เราสามารถไว้วางใจส่วนนั้นที่เกินจากเราไปแล้วได้ โดยที่เรายังรู้ว่ามันจะไปสู่ผลดีแน่นอน" พิม สุทธิคำ ศิลปินเซรามิค

n/a

เปิดมุมมองการตื่นรู้  โดย ศาสตราจารย์เกียรติคุณ นพ. ประเวศ วสี ราษฎรอาวุโส สะท้อนให้เห็นว่า บางครั้งการทำความดีก็เกิดทุกข์ได้ เพราะไปยึดมั่นถือมั่นในความดีที่ทำ ยึดมั่นในตัวตน จึงมีจิตใจที่คับแคบ ไม่เป็นอิสระ  การทำงานอย่างมีความสุขต้องปฏิบัติร่วมกัน มีการอยู่ร่วมกัน การถ่อมตัว เราไม่สามารถทำสำเร็จได้เพียงคนเดียว  ทุกคนมีความสำคัญเท่ากัน เราต้องมีความรักและเมตตากรุณาต่อกัน สังคมไทยทุกวันที่วุ่นวาย เพราะต่างคนต่างยึดมั่นในความต้องการของตัวเอง ของพรรค ขององค์กร การจะปฏิรูประเทศไทย จะต้องคำนึงถึงส่วนร่วมจากฐานรากของสังคม พระเจดีย์ไม่สามารถสร้างได้จากยอด ต้องสร้างจากฐาน จึงต้องเรียนรู้และอยู่ร่วมกันด้วยรักและเมตตา เชื่อว่าทุกคนเป็นเมล็ดพันธุ์ที่มีศักยภาพหากได้รับโอกาสอย่างเท่าเทียมกัน

“ทุกคนมีความสำคัญเท่ากัน  การคิดว่าเราสำคัญกว่าคนอื่นเป็นเรื่องที่อันตรายที่สุด” แนวคิดการเคารพในความเป็นคน โดย อภิชัย ตระกูลเผด็จไกร  นักร้อง /นักแต่งเพลง ผู้ซึ่งทำงานเพลงและการถ่ายภาพ ด้วยการเห็นและบอกเล่าความรู้สึกอย่างซื่อสัตย์  ยึดหลักการใช้ชีวิตว่า เราต้องทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ณ วันนี้ ให้ดีที่สุดและมีความสุขกับสิ่งที่ทำ  อย่าไปกังวลหรือคิดถึงในวันพรุ่งนี้ ที่ยังมาไม่ถึง เพราะจะทำให้เราเหนื่อยมาสำหรับวันนี้  แค่ทำวันนี้ให้ดีที่สุด  มันจะเชื่อมต่อไปถึงวันพรุ่งนี้เอง

ศ.ภญ.ดร. กฤษณา ไกรสินธุ์ คณบดีคณะแพทย์แผนตะวันออก มหาวิทยาลัยรังสิต ผู้ได้รับฉายาว่า เภสัชกรยิปซี...เภสัชกรชาวไทยที่อุทิศตนช่วยเหลือผู้ป่วยในการผลิตยาเพื่อช่วยชาวบ้านให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีทั้งในทวีปแอฟริกาและเอเชีย  ชั่วชีวิตที่ผ่านมาเผชิญทั้งการเกิด แก่ เจ็บ ตายมานับครั้งไม่ถ้วน จึงไม่มีอะไรยากไปกว่านี้แล้วในชีวิต ขอเพียงเรามีชีวิตอย่างมีสติ อยู่กับปัจจุบันให้ดีที่สุด ทุกอย่างเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป  ทั้งสุขและทุกข์เดียวก็ผ่านไป เราต้องมีความเข้มแข็งในการทำงาน เพื่อช่วยเหลือเพื่อมนุษย์ให้นานที่สุด

วิวัฒน์ ศัลยกำธร หรือ อาจารย์ยักษ์ ประธานมูลนิธิกสิกรรมธรมชาติ  ผู้ที่เติบโตมากับท้องทุ่งท้องนา ซึ่งเปรียบเสมือนแหล่งอาหารที่อุดมสมบูรณ์ และที่วิ่งเล่นในยามเด็ก  แต่เมื่อเติบโตได้มาศึกษาในเมือง และค้นคว้าวิจัยจากตำราจากต่างประเทศ จึงเกิดภาวะการพัฒนาที่หลงลืมวิถีชีวิตของบ้านทุ่งไป  จนเมื่อได้รับพระราชดำริจากในหลวง รัชกาลที่ 9 จึงเข้าใจแล้วว่า การพึ่งพาตนเอง การรักษาความเป็นภูมิประเทศของบ้านเกิด และรักษาอารยธรรมท้องถิ่น คือ ภูมิคุ้มกันในกับเราอย่างดีที่สุด  การเป็นนักพัฒนาชุมชนและการออกแบบแผนพัฒนาประเทศชาติ ไม่ต้องเอาแบบใคร ให้ยึดในแผ่นดินเกิดของเราดีที่สุด จงจำไว้ว่า “ความขาดแคลนไม่เป็นปัญหา ของเพียงเรามีปัญญาและความอดทน”

นคร ลิมปคุปตถาวร เจ้าของโครงการสวนผักคนเมือง ผู้ใช้ธรรมชาติจาการทำการเกษตรยั่งยืนสู่การตื่นรู้เพื่อตนเองและผู้อื่น จากคนที่ชอบอยู่กับตนเอง ไม่ชอบการมีปฏิสัมพันธ์กับใคร ๆ เริ่มเปลี่ยนมุมมองในการชีวิต  จากเรื่องง่าย ๆ ของการปลูกผักเพื่อกินเอง สู่ประโยชน์และความสุขที่ได้รับนอกเหนือจากผักที่ปลูก คือ การมีสุขภาพที่ดีขึ้นจากได้กินผักปลอดสารเคมีที่ใส่ใจดูแล , การปล่อยวาง รู้ทันความคิดของตนเอง เมื่อได้ทำเกษตรในสวน  และการสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับคนรอบข้าง ว่าเราต้องอยู่อย่างพึ่งพาตนเอง พึ่งพาผู้อื่นได้ พึ่งพากันและกัน นั่นคือ ทักษะของชีวิตในความเป็นจริง

มีคนเคยตั้งคำถามว่า เป้าหมายสูงสุดของการปฏิบัติติธรรมคืออะไร ? พระชยสาโร กล่าว่ามีอยู่ในบทสวดมนต์อยู่แล้ว “...เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุข ของสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงตลอดกาลนาน...” แล้วเราทุกคนต้องทำอย่างไรจึงจะมีประโยชน์ มีความสุข ไม่ใช่เป็นความสุขที่คนอื่นบอกให้เรามี บอกว่ามันคือประโยชน์ ทุกวันนี้เราเที่ยวแต่ไปรู้เรื่องชาวบ้านเขา แต่ไม่เคยรู้จักตนเองเลย ว่า เราจะมีความสุขในชีวิตได้อย่างไร ไม่มีใครทำให้เรามีความสุขได้  แม้แต่คนที่รักเราที่สุด คนที่ต้องรับผิดชอบชีวิตเราก็คือตัวเราเอง จะสุขจะทุกข์อยู่ที่เรา  ว่าจะใช้ชีวีตอย่างมีสติ เพื่อเกิดปัญญาได้อย่างไร จงอยู่กับ “ปัจจุบัน” ใช้เป็นห้องเรียน ในการฝึกและเรียนรู้ชีวิต บริหารเวลาที่มีเท่ากันทุกคน ปล่อยวางความกังวล ใช้ชีวิตอยู่กับสติทุกลมหายใจ

คามิน เลิศชัยประเสริฐ ศิลปิน ผู้ค้นหาความจริงของชีวิต ผ่านงาน “ศิลปะ” ที่สามารถสะท้อนความจริง-ความดี-ความงาม ที่อยู่ในตัวมนุษย์ทุกคน เพียงแต่บางครั้งเราหลงลืมมันไป ทุกอย่างบนโลกใบนี้ล้วนเป็นสัจจะ ศิลปะสามารถสื่อสารความเป็นจริงของมนุษย์ได้ดีที่สุด เพราะเป็นความจริงที่ปราศจากทัศนคติครอบงำ ศิลปินกับคนดู เมื่อเสพงานศิลป์จะมีความจริงที่ค้นพบแตกต่างกัน  ทุกวันนี้คนเราทุกข์เยอะ  เพราะยึดมั่นในความจริงที่ปรุงแต่ง  เมื่อไม่ได้ตามที่ต้องการก็ทุกข์  ไปติดกับกับ “อดีตที่เป็นความทรงจำ” และ “อนาคตที่ปรุงแต่งขึ้น” จนหลงลืมความจริงในจริง ณ ขณะปัจจุบัน ที่เราทุกคนต้องมองโลกตามความเป็นจริง ณ ขณะนี้ อย่างมีสติ

มาโนช พุฒตาล  นักจัดรายการวิทยุ /นักเขียน  ผู้ตื่นรู้ในชีวิตจากการป็นคอลัมนิสต์  “คู่สร้างคู่สม”  สื่อที่ได้รับการยอมรับจากทั่วโลกว่าเป็นเครื่องมือ “การทูตอย่างละเมียดละไม หรือ soft diplomacy”  ซึ่งก็คือการทูตระหว่างประชาชนกับประชาชน  ที่ไม่ต้องอาศัยโครงสร้างหรือระบบใดทางสังคมเลย มีเพียงความจริงใจต่อกัน  สามารถสร้างสัมพันธ์อันดีระหว่างกันได้ จากประสบการณ์การเดินทางที่ผ่านมา ทำให้ได้สัมผัสชีวิตและความเป็นจริง  จึงค้นพบว่า “คนที่ทำสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำอย่างสม่ำเสมอ” ย่อมมีคุณค่าไม่แตกต่างกับคนที่ยิ่งใหญ่เลย  แม่ครัวที่ทำอาหารให้คนอื่นได้กินอย่างเอร็ดอร่อย ก็เก่งไม่เพียงนักดนตรีชื่อดังระดับโลกที่เล่นเพลงไพเราะให้คนฟังแล้วมีความสุข